라틴어 문장 검색

Vultus hilari sunt, quales solent esse, qui dant vel accipiunt beneficia ;
(세네카, 행복론, L. Annaei Senecae ad Aebutium Liberalem: de Beneficiis Liber I 26:1)
nobis autem grandis audacia, si vel apud municipales et cathedrarios oratores aut forenses rabulas garriamus, qui etiam cum perorant, salva pace potiorum, turba numerosior illitteratissimis litteris vacant, nam te, cui, seu liberum seu ligatum placeat alternare sermonem, intonare ambifariam suppetit, pauci, quos aequus amavit, mutabuntur, vale.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Claudiano suo salutem 10:2)
Sarano ceterisque doctoribus seu abbatibus Scottis, Hilarus archipresbyter et seruans locum sanctae sedis apostolicae, Iohannes diaconus et in Dei nomine electus;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. XIX. 1:1)
hilarus sit, si gaudeant.
(티투스 마키우스 플라우투스, Amphitruo, act 3, scene 312)
Credam istuc, si esse te hilarum videro.
(티투스 마키우스 플라우투스, Asinaria, act 5, scene 120)
D. Quin te ergo hilarum das mihi?
(티투스 마키우스 플라우투스, Asinaria, act 5, scene 146)
ita ridibundam atque hilaram huc adduxit simul.
(티투스 마키우스 플라우투스, Epidicus, act 3, scene 338)
hilarus exit:
(티투스 마키우스 플라우투스, Miles Gloriosus, act 4, scene 4115)
Hilarus est:
(티투스 마키우스 플라우투스, Mostellaria, act 3, scene 160)
hic statui volo primum aliqua mihi, unde ego omnis hilaros, ludentis, laetificantis faciam ut fiant, quorum opera mihi facilia factu facta haec sunt, quae volui effieri.
(티투스 마키우스 플라우투스, Persa, act 5, scene 16)
nam nunc nihil est qui te manem * sed quid ais, mea lepida, hilara?
(티투스 마키우스 플라우투스, Rudens, act 2, scene 415)
Fac nos hilaros hilariores opera atque adventu tuo.
(티투스 마키우스 플라우투스, Stichus, act 5, scene 4111)
Tum de volgo quispiam nobiscum ibi adsistens non sane ignobilis, Quanta, inquit, licentia audaciaque Caecilius hic fuit, cum 'fronte hilaro,' non 'fronte hilara' dixit et tam inmanem soloecismum nihil veritus est!
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, IX 4:1)
hilarans participium est ab eo quod est 'hilaro'. sane sciendum, nomen unde venit, id est 'hilarus' vel 'hilaris', a graeco descendere;
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA QVINTA., commline 691)

SEARCH

MENU NAVIGATION