도구

도구

라틴어 문장 검색

Adventus Hymenaei.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 67:1)
De vestibus Hymenaei.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 69:1)
Ex ipsius autem nominis signaculo, caeterarumque circumstantiarum loquentibus signis, Hymenaeum qui venerat recognovi, quem natura [0472D] sua locans in dextra, suae dextrae dignitate donavit.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 70:10)
Cum inter Naturam Hymenaeumque quaedam colloquii celebraretur festivitas, ecce virgo suae pulchritudinis aurora blandiens universis, repentina sui adventus praesentia, sui directione itineris ad nostram aspirare videbatur praesentiam.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 72:1)
Querulosa Naturae collocutio cum Hymenaeo, et virginibus praedictis.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 79:1)
Cum Hymenaeus, praetaxataeque virgines in Naturae facie, intestinae conquestionis faciem exemplarent, internique doloris ideas in forinsecae lacrymationis icones producere molirentur, ecce Natura verbis verba praeveniens, ait:
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 80:1)
Cujus legationis Hymenaeus erit probatissimus exsecutor;
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 80:9)
Legatio Hymenaei cum Naturae litteris ad Genium.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 81:1)
Hymenaeus vero in praesentiali Naturae conspectu sese genibus arcuatis humilians, destinatae legationi sese fatebatur obnoxium.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 82:2)
Tunc Hymenaeus solemniori vultu laetitiae gratiarum actiones epilogans, et legationem destinatam initians, suosque a sopore pigritiae excitans consodales, jussit ut suis invigilantes organicis instrumentis, a somno silentii eadem excitarent, et ad harmonici melodiomatis modulos invitarent.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 82:14)
Igitur Hymenaeo mysticae legationis mysteriis in dulgente, Natura aerumnosae conquestionis elegiacam orationem contexens, illorum recensebat injurias, quorum ingruente flagitio, suae reipublicae majestas, profundi detrimenti abundantem senserat laesionem.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 85:1)
Tandem misella, si vi ante deliquit, nunc blanditiis et vana spe decepta ad impium sponsum et adulterinas nuptias recurrit, universo ignorante exercitu, quae astutia et lascivia ab eis subtracta est.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER II 74:11)
Ideoque haec anima habens gratiam suorum uberum ingreditur in hortos, et inveniens illic sponsum sedentem et disputantem cum amicis ait:
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 5장 3:18)
Hortatur ut fugiat sponsus, quia jam sequi potest etiam ipsa terrena fugientem.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 5장 3:23)
Unde ait sponsus (sponsus autem animae Dei Verbum est, cui anima legitimo quodam connubii foedere copulatur):
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 5장 5:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION