라틴어 문장 검색

Sancta autem civitate sic undique vallata, quinto die obsidionis ex consilio et jussione praedictorum principum, loricis et galeis Christiani induti facta scutorum testudine, muros et moenia sunt aggressi, viros Sarracenos fortiter bello lacessentes in jaculis saxorum, fundis et sagittis trans muros volantibus, ab intus et de foris per longum dici spatium dimicantes.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VI 2:1)
Unde falsa illius adhortatione ducentis navibus praedictas turres vallaverunt, et malis navium procera longitudine nubes tangentibus et sportas vimineas in summitate affixas continentibus, custodes praesidiorum graviter oppresserunt, creberrimis lapidum et sagittarum ictibus a superveniente arbore turres et viros impugnantes.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VI 110:6)
Hoc praesidio illaeso et non superato ab universa legione relicto, Turci vehementer laetati sunt, quoniam munitio sua frustra a [0610A] Christianis turmis vallata, nunc illaesa et invicta remansit.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VIII 16:5)
- Tankradus ad tempus recedens, post Pascha urbem Femiam obsidione vallavit.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER X 37:2)
- Ubi a Christianis urbe vallata, Botherus cum civibus suis se tradidit manibus Tankradi.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER X 41:2)
Universis vero admonitis, ac voluntariis ad hanc obsidionem inventis, dies statuta est qua convenirent, et ex decreto regis positis tentoriis moenia vallarent et coangustarent.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XII 2:2)
CAP. V. - Quod rege urbem vallante, Tyrii portis egressi, sed mox mirabiliter a rege repressi, quosdam secum intrantes occiderunt.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XII 9:1)
Et veritatem intelligo puram,in qua nichil inmisceatur falsitatis.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER I 11:18)
Nam ut idem ait, "Bonum est verum,si non aliquid illi immisceatur adversi."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER I 11:19)
non enim sunt exasperanda benefitia, nec quicquam triste illis inmiscendum,nec sunt angustanda benefitia, immo per specie futuri verbis amplianda.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 124:12)
Sicut enim per leges culpa est immiscere se rei non ad se pertinenti,ut dicit regula juris:
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 4:6)
«Pessima consuetudoest despicere veritatem» puram, in qua nihil immisceatur falsitatis, namut idem ait:
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 33:15)
Bonum est verum, si non aliquid immisceatur aversum.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 33:16)
"Bonum est verum, si in eo nihil immisceatur adversum.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 142:5)
" Per impatientiam namque immiscet se quis quandoque reiad se non pertinenti, quod est culpa simul et stultitia;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 245:20)

SEARCH

MENU NAVIGATION