라틴어 문장 검색

'Quidam,' inquit, 'L. Veratius fuit egregie homo inprobus atque inmani vecordia.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Vicesimus, I 14:2)
Nihil profecto inmitius, nihil inmanius, nisi, ut re ipsa apparet, eo consilio tanta inmanitas poenae denuntiatast, ne ad eam umquam perveniretur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Vicesimus, I 51:1)
Narrat et exsanguis, sibi qualiter id tulit anguis, Tocius atque rei seriem nomenque diei, Quem stupet inmiti sibi tam nunc mente reniti, Et dolet infecti furti se crimine plecti.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XIX. De uiro, dracone et simia 20:17)
Commaculare thorum ciconia sueta sororum, Dum prohiberetur, ne tale quid adgrederetur, Nec cuiusque minis foret huic ad talia finis, Cedat ut his causis tam turpiter [h]actenus ausis, Pellitur inmite stacionis ab arce potitae.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, Epilogus: De ciconia stercorata 39:1)
Immites superos querens
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIV 18:1)
Uictor immitem posuisse fertur
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIV 20:1)
inprobe, quid pulsas muliebribus astra querellis, quod tibi sub Cypri litore parta quies?
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Posterior 1:35)
quae respicit Arcton, inmitis, scopulosa, procax subitisque sonora flatibus;
(클라우디아누스, De Bello Gildonico 1:338)
densus nube sua tactuque inmitis et haustu, sed vitreis idem lucidus usque vadis.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Aponus16)
"Nunc mihi cum magnis instat Natura querellis humanum relevare genus, durumque tyrannum immitemque vocat regnataque saecula patri commemorat parcumque Iovem se divite clamat, qui campos horrere situ dumisque repleri rura velim, nullisque exornem fructibus annum.
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER TERTIUS 1:14)
quippe Rufus diu manipularis, dein centurio, mox castris praefectus, antiquam duramque militiam revocabat, vetus operis ac laboris et eo inmitior quia toleraverat.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER I, 20장2)
exceptusque immiti a principe et mox accusatus in senatu, non ob crimina quae fingebantur sed angore, simul fessus senio et quia regibus aequa, nedum infima insolita sunt, finem vitae sponte an fato implevit.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER II, 42장7)
atque ille prudens moderandi, si propria ira non impelleretur, addidit insulam Gyarum immitem et sine cultu hominum esse:
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER III, 69장15)
precatusque per codicillos, immiti rescripto venas resolvit.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, 6권, 9장6)
igitur dux Romanus diversis artibus, misericordia adversum supplices, celeritate adversus profugos, immitis iis qui latebras insederant ora et exitus specuum sarmentis virgultisque completos igni exurit.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XIV, 23장4)

SEARCH

MENU NAVIGATION