라틴어 문장 검색

Thalassium quendam ex proximo libellorum, insidiatorem fratris oderat Galli, quo adorare adesseque officio inter honoratos prohibito, adversarii, cum quibus litigabat in foro, postridie turba congregata superflua, adito imperatore Thalassius clamitabant, inimicus pietatis tuae nostra violenter eripuit.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXII: Julianus, 9장 16:2)
Cumque iam coeperit redire distenta, aversis vestigiis distinguit tramites multos, ne unius plani itineris lineas insidiatores secuti, repertum sine difficultate confodiant.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXII: Julianus, 15장 22:2)
Et multis ultro citroque dictitatis, cum reverti debere per loca qua venimus, plebs vociferaretur imprudens, resistebat intentius princeps, multis cum eo id nequaquam fieri posse monstrantibus, per effusam planitiem pabulo absumpto et frugibus, vicorumque reliquiis exustorum inopia squalentibus ultima:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIIII, 8장 2:2)
Postremo ut multa praeteream, constat eum in apertos aliquos inimicos insidiatores suos ita consurrexisse mitissime, ut poenarum asperitatem genuina lenitudine castigaret.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXV, 4장 9:1)
Hunc quasi genuina quaedam (ut fingunt poetae) fortuna vehens praepetibus pinnis, nunc beneficum ostendebat, et amicos altius erigentem, aliquotiens insidiatorem dirum et per cruentas noxium simultates.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVII, 11장 2:1)
Eius enim necem ulcisci, impensiore studio properans comes, ad insidiatoris perniciem multa ciebat et formidanda.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIX, 5장 2:2)
unus tamen nostrorum, Hadumarus comes civitatis Genuae, inprudenter contra eos dimicans occisus est.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 806 174:2)
Displicet inprudens, unde placere putat.
(ANONYMUS NEVELETI, De asino et catulo et domino 19:15)
et non sum, qui curias intrem imprudenter,
(ARCHIPOETA, IV127)
Ad summam tamen ne te hoc lateat et in sacrilega convicia inprudentem trahat, scias a Christianis catholicis, quorum in vestro oppido etiam ecclesia constituta est, nullum coli mortuorum, nihil denique ut numen adorari, quod sit factum et conditum a deo, sed unum ipsum deum, qui fecit et condidit omnia.
(아우구스티누스, 편지들, 6. (A. D. 390 Epist. XVII) 5:5)
Sed Annaeus Cornutus, homo sane pleraque alia non indoctus neque inprudens, in secundo tamen librorum, quos De Figuris Sententiarum conposuit, egregiam totius istius verecundiae laudem insulsa nimis et odiosa scrutatione violavit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, X 6:1)
Nam petere veniam solemus, aut cum inprudentes erravimus aut cum compulsi peccavimus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, VIII 5:3)
Non enim comprehensa, inquit, neque definita neque percepta dicunt, sed lubrica atque ambagiosa coniectatione nitentes, inter falsa atque vera pedetemptim quasi per tenebras ingredientes, eunt et aut multa temptando incidunt repente inprudentes in veritatem aut ipsorum, qui eos consulunt, multa credulitate ducente perveniunt callide ad ea quae vera sunt, et idcirco videntur in praeteritis rebus quan in futuris veritatem facilius imitari.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Quartus Decimus, I 34:1)
Gutum Samium ore tenus inprudens inanem, tamquam si inesset oleum, adfert convertitque eum et, ut solitum est, circumegit per omnem partem aulae manum:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, VIII 6:1)
Quid si membrum, inquit, alteri inprudens ruperit?
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Vicesimus, I 17:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION