라틴어 문장 검색

Hoc modo curatum pecus toto anno scabrum fieri non posse Celsus affirmat:
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 7권, 4장 8:2)
Quod ubi factum est, oblitum vas in stercilino defoditur, ac toto anno fimi vapore concoctum mox promitur,tepefactumque medicamentum illinitur scabrae parti, quae tamen prius aspera testa defricta vel pumice redulceratur.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 7권, 5장 8:3)
dentes raros et exiguos et scabros;
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Augustus, 79장 2:3)
hoc tibi quod potui confectum carmine munus pro multis, Alli, redditur officiis, ne vestrum scabra tangat robigine nomen haec atque illa dies atque alia atque alia.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 68b 1:1)
Quem simul aspexit scabrum intonsumque Philippus:
(호라티우스의 첫번째 편지, 0755)
Scabra sine balneis adtrahitur cutis?
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Monachum 10:23)
Nemo ex hoc viles putet veteres poetas, quod versus eorum scabri nobis videntur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, III. 9:1)
nuda iam crate fluentes Invadunt clypeos, curvataque cuspide pile, Et scabros nigrae morsu rubiginis enses.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 3:51)
scabra aspera:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 4951)
tophus scaber lapis asperrimus:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 2141)
Refu/gere oculi, co/rpus macie exta/buit, Lacrimae/ peredere u/more exangui/s genas, Situm i/nter oris barba paedore horrida atque Intonsa infuscat pectus inluvie scabrum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 26:9)
Huius in ore concretus sanguis, contusaque lumina flebant, stabant aerati scabra rubigine dentes, tabo lingua fluens, obsessa draconibus ora, atque inter torto laceratam pectore vestem sanguineam tremula quatiebat lampada dextra.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 124:13)
exiguo signet gestu, quodcumque loquetur, cui digiti pingues et scaber unguis erit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 56:1)
ut rudit a scabra turpis asella mola.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 59:1)
ut non peccarim mors quoque non faciet, non igitur mirum, si mens mea tabida facta de nive manantis more liquescit aquae, estur ut occulta vitiata teredine navis, aequorei scopulos ut cavat unda salis, roditur ut scabra positum robigine ferrum conditus ut tineae carpitur ore liber, sic mea perpetuos curarum pectora morsus, fine quibus nullo conficiantur, habent.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 145)

SEARCH

MENU NAVIGATION