라틴어 문장 검색

Incusant auidi pes et manus ocia uentris:
(ANONYMUS NEVELETI, De uentre et membris 59:1)
tune, effeminatissime, tua manu cuiquam uiro mortem minitaris?
(아풀레이우스, 변명 76:4)
Cruciatibus autem doloribusque corporis et periculis mortem minitantibus habitum statumque vitae beatae, quem se esse adeptum putabat, neque laedi neque inminui existimabat, ac ne oris quoque et vultus serenitatem stoici hominis umquam ulla posse aegritudine obnubilari.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, II 6:1)
Poterit fortasse Majestas tua me furti incusare, quod tantum temporis quantum ad haec sufficiat negotiis tuis suffuratus sim.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Epistola 3:1)
Reverentia enim id ipsum est quo reges a Deo accinguntur, qui eam aliquando disrumpere minitatur, solvam cingula regum.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XV. DE SEDITIONIBUS ET TURBIS 8:5)
"Hinc assentemur, quo non licet, ut minitemur.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XI. De bubonibus et coruis 12:6)
Cras piscatores per cunctas has regiones, Se uos capturos minitantes, constat ituros;
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XVI. De coruo et angue 17:11)
Haec cum animadvertisset, convocato consilio omniumque ordinum ad id consilium adhibitis centurionibus, vehementer eos incusavit: primum, quod aut quam in partem aut quo consilio ducerentur sibi quaerendum aut cogitandum putarent.
(카이사르, 갈리아 전기, 1권, 40장1)
esse homines feros magnaeque virtutis; increpitare atque incusare reliquos Belgas, qui se populo Romano dedidissent patriamque virtutem proiecissent;
(카이사르, 갈리아 전기, 2권, 15장5)
incusat spes aegra moras longique videntur stare dies segnemque rotam non flectere Phoebe.
(클라우디아누스, Epithalamium de Nuptiis Honorii Augusti 2:8)
sed nec post Libyam (falsis ne perge querellis incusare tuos) patriae mandata vocantis sprevimus:
(클라우디아누스, De Sexto Consulatu Honorii Augusti 2:187)
Quam ob causam sterilitas cacuminis iure ab antiquis incusata est.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 3권, 17장 3:4)
neque multo post extincto Maximo, dubium an quaesita morte, auditos in funere eius Marciae gemitus semet incusantis quod causa exitii marito fuisset.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER I, 5장6)
Drusus orto die et vocata contione, quamquam rudis dicendi, nobilitate ingenita incusat priora, probat praesentia;
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER I, 29장1)
mox indiscretis vocibus pretia vacationum, angustias stipendii, duritiam operum ac propriis nominibus incusant vallum, fossas, pabuli materiae lignorum adgestus, et si qua alia ex necessitate aut adversus otium castrorum quaeruntur.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER I, 35장2)

SEARCH

MENU NAVIGATION