라틴어 문장 검색

"Multos ego scio non modo asinos inertes, verum etiam ferocissimos equos, nimio libidinis laborantes atque ob id truces vesanosque, adhibita tali detestatione mansuetos ac mansues exinde factos, et oneri ferundo non inhabiles et cetero ministerio patientes."
(아풀레이우스, 변신, 7권 21:5)
finitimas expugnare villas exitiumque inertissimorum pecudum ipsis iam humanis capitibus imminere!
(아풀레이우스, 변신, 8권 3:12)
Qua rerum deformi strage pater familias commotus, ut importunum atque lascivum me cuidam famulo curiose traditum certo aliquo loco clausum iubet cohiberi, ne rursum convivium placidum simili petulantia dissiparem.
(아풀레이우스, 변신, 9권 1:4)
"Iners:"
(아풀레이우스, 변신, 9권 36:21)
nequam nimis et lascivus
(ARCHIPOETA, II23)
ne risum segnities pariat inerti.
(ARCHIPOETA, IV36)
Malo me Galatea petit, lasciva puella, Et fugit ad salices et se cupit ante videri.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, IX 7:1)
Nam etsi Callicles, quem dicere haec facit, verae philosophiae ignarus, inhonesta indignaque in philosophos confert, proinde tamen accipienda sunt quae dicuntur, ut nos sensim moneri intellegamus, ne ipsi quoque culpationes huiuscemodi mereamur neve inerti inanique desidia cultum et studium philosophiae mentiamur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XXII 3:1)
Deinde adscribit Ciceronem haec ipsa interposuisse ad effugiendam infamiam nimis lascivae orationis et nitidae.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, II 9:1)
Ea, inquit, dum fiunt, Latini subnixo animo ex victoria inerti consilium ineunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, II 5:1)
Amor coniugalis genus humanum creat, amor socialis perficit, amor vero lascivus inficit et dehonestat.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, X. DE AMORE 1:29)
Si qua tamen digne sumenda putaueris inde, Non fugia[n]t mentem scriptorem propter inertem!
(BALDO, NOUUS ESOPUS, Prologus 1:6)
"Quem sic natura relinquit Viribus expertem, uelut ipse fateris, inertem, Cuilibet est signum non uita credere dignum".
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXVIII. De uulpe et gatto 29:6)
Nec inerti perdita luxu,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, X 3:1)
Ducit exempli uia. Cur inertes
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIV 33:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION