살아있는 라틴어 : 문장 검색

Nam plus ex maiore, plus nondum solutis inflammationibus naturaliter fertur.

ne sanguinis profusio neve inflammatio interemat.

Sed alius rursus metus subest, ne nimis valenter ibi retenta materia magnam inflammationem postea moveat.

adversus inflammationem autem in ipso sanguinis cursu.

Id enim et in pus vertitur, et inflammationem movet, et glutinari volnus prohibet.

si nimis crebra est, vehementer adficit, quia quo saepius acus corpus transuit quoque plura loca iniectum vinculum mordet, eo maiores inflammationes oriuntur magisque aestate.

isque, si grave vulnus est, abstinere, quantum vires patiuntur, ante inflammationem cibo debet:

illud indicium est magnae inflammationis, hoc emortui corporis.

Ac ne febris quidem terrere debet, si in magno vulnere, dum inflammatio est, permanet.

Ille aperniciosa est, quae vel levi vulneri supervenit, vel ultra tempus inflammationis durat, columna delirium movet;

Vomitus quoque bilis non voluntarius, vel protinus ut percussus est aliquis, vel dum inflammatio manet, malum signum est in iis dumtaxat, quorum vel nervi, vel etiam nervosi loci vulnerati sunt.

sed neque protinus post cibum, neque iam inflammatione orta, neque cum in superioribus partibus plaga est.

Quinto iam die, quanta inflammatio futura est, se ostendit.

si gravis inflammatio est neque glutinandi spes est, ea, quae pus moveant.

Si sub eo nascitur albumque et crassum diu fertur, nervum praecisum credibile est, magisque quo maiores dolores inflammationesque et quo maturius excitatae sunt.