라틴어 문장 검색

Nec mirum, si in plateis et in foro rerum venalium pictus ariolus stultorum verberet nates et obtorto fuste dentes mordentium quatiat, cum venenata spurcaque doctrina Romae invenerit, quos induceret.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 9:3)
Transeo suppositos et gaudia votaque saepe ad spurcos decepta lacus, atque inde petitos pontifices, salios Scaurorum nomina falso corpore laturos, stat Fortuna inproba noctu adridens nudis infantibus;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI293)
Deinde videre licet quam multae sint homini res acriter infesto sensu spurcaeque gravisque;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 25:5)
Hyrcanaeque admorunt ubera tigres quoniam videlicet in moribus inolescendis magnam fere partem nutricis ingenium et natura lactis tenet, quae infusa tenero et mixta parentum semini adhuc recenti ex hac gemina concretione unam indolem configurat.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 15:3)
Abscondunt spurcas et monumenta lupas.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, XXXIV4)
Spurcius ut fiat, Zoile, merge caput.
(마르티알리스, 에피그램집, 2권, XLII2)
Quod siccae redolet palus lacunae, Crudarum nebulae quod Albularum, Piscinae vetus aura quod marinae, Quod pressa piger hircus in capella, Lassi vardaicus quod evocati, Quod bis murice vellus inquinatum, Quod ieiunia sabbatariarum, Maestorum quod anhelitus reorum, Quod spurcae moriens lucerna Ledae, Quod ceromata faece de Sabina, Quod volpis fuga, viperae cubile, Mallem quam quod oles olere, Bassa.
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, IV1)
Sordidius nihil est, nihil est te spurcius uno, Qui potes insidias dona vocare tuas:
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, LVI2)
inolescere inhaerere, concrescere, συνφύειν.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 771)
A me autem, ut cum maximis minima con- feram, gladiatorum par nobilissimum inducitur, Aeschines, tamquam Aeserninus, ut ait Lucilius, non spurcus homo, sed acer et doctus cum Pacideiano hic componitur, - optimus longe post homines natos - . Nihil enim illo oratore arbitror cogitari posse divinius.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 6장 1:3)
inquit Carneades spurce sed tamen prudentius quam Lucius noster et Patron qui, cum omnia ad se referant, numquam quicquam alterius causa fieri putent et, cum ea re bonum virum oportere esse dicant ne malum habeat non quo id natura rectum sit, non intellegant se de callido homine loqui non de bono viro.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER SEPTIMVS AD ATTICVM, letter 2 8:4)
deinde perscribit spurcissime quas ob causas fecerit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER VNDECIMVS AD ATTICVM, letter 13 5:4)
ergo hoc poterit Samnis, spurcus homo, vita illa dignus locoque;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 41:11)
sed si quid vitii dolive nasci inter viscera iam dicata sensit, ceu spurcum refugit celer sacellum.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus post cibum6)
"qui, dum praemetuit cultus inolescere Christi, saeviit ac miserum foedavit sanguine saeclum."
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2235)

SEARCH

MENU NAVIGATION