라틴어 문장 검색

ostendebat ei Antiochus in campo copias ingentis quas bellum populo Romano facturus comparaverat, convertebatque exercitum insignibus argenteis et aureis florentem;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, V 3:1)
ea utebantur imperatores qui ovantes urbem introibant.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, VI 23:2)
Ovandi ac non triumphandi causa est, cum aut bella non rite indicta neque cum hoste gesta sunt, aut hostium nomen humile et non idoneum est, ut servorum piratarumque, aut, deditione repente facta, inpulverea, ut dici solet, incruentaque victoria obvenit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, VI 23:3)
Ac murteam coronam M. Crassus, cum bello fugitivorum confecto ovans rediret, insolenter aspernatus est senatusque consultum faciundum per gratiam curavit, ut lauro, non murto, coronaretur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, VI 25:1)
Partim enim scripserunt qui ovaret introire solitum equo vehentem;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, VI 29:2)
set Sabinus Masurius pedibus ingredi ovantes dicit, sequentibus eos non militibus, sed universo senatu.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, VI 29:3)
Sic enim, quod a vobis scilicet abest, pleraeque istae prodigiosae mulieres fontem illum sanctissimum corporis, generis humani educatorem, arefacere et extinguere cum periculo quoque aversi corruptique lactis laborant, tamquam pulcritudinis sibi insignia devenustet, quod quidem faciunt eadem vecordia, qua quibusdam commenticiis fraudibus nituntur ut fetus quoque ipsi, in corpore suo concepti, aboriantur, ne aequor illud ventris inrugetur ac de gravitate oneris et labore partus fatiscat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, I 9:1)
Quin et ipse rex die crastino (in quem incederat festum omnium Sanctorum), magna stipante caterva praelatorum, procerum, et aulicorum, solenni cum processione ad aedem D. Pauli perrexit, insignibus illis gladii et pilei ante se gestatis.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM OCTAVUM 6:4)
Inter praerogativas instantiarum ponemus decimo loco Instantias Potestatis, sive Fascium (sumpto vocabulo ab insignibus imperii), quas etiam Ingenia, sive Manus Hominis appellare consuevimus.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 306:1)
Huius ouans dictis, temerarius unus in istis Tecta domus scandit, radioque foramina paadit, Cuique manu nisus, pronus ruit intus, relisus, Suppliciumque satis tantae dedit improbitatis.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, VI. De fure, qui radium lunae equitauit 7:6)
Accipitrem blando moderamine nutrit ouando Atque manu missum reuocat cito nutibus ipsum".
(BALDO, NOUUS ESOPUS, IX. De duobus ursis et rege eorum 10:13)
Quod cum fecisset, sic nexus ouansque preisset, Vas id paulatim saxis replet emula statim, Sicque tegit limo, prope iam maris ut sit in imo.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXIV. De uulpe et lupo 25:8)
CORNIBVS attingens superos et uiribus ingens Ceruus, oberrando per rura, furebat ouando.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXXIII. De ceruo et equo 36:1)
Huius concidentis temporis aquari fortis insignia cum conplures adversariorum concursum facerent, equites nostri transgressi inferiori loco adversarios ad vallum agere coeperunt.
(카이사르, 히스파니아 전기 23:6)
Quorum virtute alacri, cum ad dimicandum in planitiem se contulissent, laudis insignia scutorumque praefulgens opus caelatum… quorum [certamine] pugna esset [prope] profecto dirempta, nisi propter equitum concessum, ut supra demonstravimus… levem armaturam praesidii causa non longe ab opere [castra] constituit.
(카이사르, 히스파니아 전기 25:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION