라틴어 문장 검색

Nullus enim tanto dilectionis alicui vel amicitiae vinculo colligatur, si cognoverit ipsum pro suae uxoris vel filiae vel propinquae instanter esse amore sollicitum, quin statim contra ipsum incipiat odii livore moveri et indignationis venena concipere.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 4:3)
Sed nulla in hoc saeculo commoratur in tantum mulier constans vel quacunque sponsione ligata, si voluptatis accedat amator et eam ad Veneris voluptates sapienter et instanter invitet, quae post multam saltem instantiam petentis velit abiicere preces vel ab eius se importunitate tueri.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 44:2)
Non est ergo illius arbitrium eligendum, qui te cogit instanter illud toto mentis ingenio postulare, quod ipse idem tibi facit penitus denegari.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 47:2)
sicut mihi aetas praescribit, imperitia cogit, hortatur professio.
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 2:12)
Hoc in mente diu scriptum mihi sedit, ut omnes Et simul instanter, caute, solerter ad unum Desudemus opus, in quo tot munera fundat Quelibet, ut post has dotes uideatur egere, Nostrorum crimen operum redimatur in uno, Vnius probitas multorum crimina penset Vnaque quamplures exterminet unda litturas.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 26:5)
Currunt instanter ad illam Visus et auditus, sed uoto dispare certant:
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 32:8)
Non Racio sursum deflectere possit habenas, Quas retinent instanter equi domineque repugnant Effrenes, ultraque negant seruire jubenti.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 4:9)
Sed soli Fronesi ducatum spondet et ipsi Consulit instanter, precepti robur eidem Consilio miscens, ut currum deserat, ipsos In celo deponat equos comitemque relinquat Inferius, que sit stabilis custodia tanti Depositi, currum sistens frenansque iugales, Ne si currus, equi, Racio nitantur in altum Tendere, nec talem dignetur habere uiantem Semita celestis, alios experta meatus, Erret equs, nutet Racio currusque uacillet.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 12:12)
Admonet instanter ut nil agat unde pudendum, Vnde pudor frontem signet mentemque reatus Torqueat, aut fame titulos infamia ledat.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 6:3)
Dum comitum languere manus, rarescere pugnam Luget, et hostiles animoque manuque caternas Crescere, iamque suos dolet expirasse furores, Ignitam tamen illa facem, que fulminis ipsam Mentitur speciem, que saxa resoluere, cautes Extenuare solet, ferrum mollescere, rupes Inflammare, rapit instanter, uibrat in hostem.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER NONUS ET ULTIMUS 12:2)
Dux Godefridus et Boemundus, non equo tardantes, laxis frenis per medios hostes advolant, hos lanceis perforantes, hos ab equis dejicientes et socios saepe hortantes, ad trucidandos hostes virili admonitione consolantur.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER II 54:11)
hortatur socios, circumquaque concurrentes ut feriant et trucident, et ab insecutione illorum nunquam retardari aut manus continere videantur.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER II 84:8)
Milites vero immissi, intelligentes quod socios Christianos adeo timor invaserat, ut se subtrahendo a scala abirent, trans moenia a muro se inclinantes, submissa voce socios ascendere hortabantur, asserentes se nihil illic periculi passuros.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IV 40:1)
Unde ad arcem Sansadoniae nuntios assidue dirigebant, quatenus si quando persentiret Christianos armari, aut hortari ad pugnam, eis nuntiaret, eo quod ab arce, in supercilio montis sita, spectaculum rerum universarum undique in urbe habuerit:
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IV 96:6)
Sed ducis Godefridi adventu comperto, conscius doli adversus eum quem per invidiam fecerat, cum omni comitatu suo ab obsidione Assur recessit, hortatus cives ne Godefridum expavescerent, et ne aliqua [0563C] minarum illatione aut bellico impetu urbem illi aperirent, plurimum contestans quia nullus principum qui praecesserant, illi ad auxilium rediret.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VI 102:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION