도구

도구

라틴어 문장 검색

Oderunt hilarem tristes tristemque iocosi,sedatum celeres, agilem nauumque remissi;
(호라티우스의 첫번째 편지, 1843)
Os tenerum pueri balbumque poeta figurat,torquet ab obscenis iam nunc sermonibus aurem,mox etiam pectus praeceptis format amicis,asperitatis et inuidiae corrector et irae,recte facta refert, orientia tempora notis instruit exemplis, inopem solatur et aegrum.
(호라티우스의 두번째 편지, 158)
liberius sidixero quid, si forte iocosius, hoc mihi iuriscum venia dabis:
(호라티우스의 풍자, 1권, 04장57)
est brevitate opus, ut currat sententia neu seinpediat verbis lassas onerantibus auris, et sermone opus est modo tristi, saepe iocoso,defendente vicem modo rhetoris atque poetae,interdum urbani, parcentis viribus atqueextenuantis eas consulto.
(호라티우스의 풍자, 1권, 10장10)
Iam incanuit caput, tremunt genua, dentes cadunt et frontem obscenam rugis arat, vicina est mors in foribus, designatur rogus prope:
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 11:8)
Igitur clericatum non honorem intellegens sed onus primam curam habuit, ut humilitate superaret invidiam, deinde, ut nullam obsceni in se rumoris fabulam daret, ut, qui mordebantur ad aetatem eius, stuperent ad continentiam.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 10:19)
inmaculatos in via huius appellans saeculi, quos nulla obscena rumoris aura maeularit, qui obprobrium non acceperint adversus proximos suos.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 3:4)
In quacumque domo vivit luditque professus obscenum, tremula promittit et omnia dextra, invenies omnis turpes similesque cinaedis.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI181)
Hanc quoque foede per obscenam turpemque dictu contumeliam violant;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM TARENTINUM 5:4)
Versaque in obscenum species est falcis aenae.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 63:5)
oblitus Magni, tibi, Iulia, fratres Obscena de matre dedit:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 10권 1:38)
Nosses iocosae dulce cum sacrum Florae Festosque lusus et licentiam volgi, Cur in theatrum, Cato severe, venisti?
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, poem pr12)
Lex haec carminibus data est iocosis, Ne possint, nisi pruriant, iuvare.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, XXXV5)
Verona docti syllabas amat vatis, Marone felix Mantua est, Censetur Aponi Livio suo tellus Stellaque nec Flacco minus, Apollodoro plaudit imbrifer Nilus, Nasone Paeligni sonant, Duosque Senecas unicumque Lucanum Facunda loquitur Corduba, Gaudent iocosae Canio suo Gades, Emerita Deciano meo:
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, LXI1)
Ecce nocet vati Musa iocosa suo.
(마르티알리스, 에피그램집, 2권, XXII2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION