라틴어 문장 검색

Aquilium non arbitrabamur, qui denegavit et iuravit morbum et illud suum regnum iudiciale opposuit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER PRIMVS AD ATTICVM, letter 1 2:12)
fuit enim mihi commodum, quod in eis orationibus quae Philippicae nominantur enituerat civis ille tuus Demosthenes, et quod se ab hoc refractariolo iudiciali dicendi genere abiunxerat ut σεμνότερόσ τισ et πολιτικώτεροσ videretur, curare ut meae quoque essent orationes quae consulares nominarentur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER SECVNDVS AD ATTICVM, letter 1 6:2)
iudiciali molestia ut caream videbis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER TERTIVS DECIMVS AD ATTICVM, letter 6 8:1)
sed habet nomen invidiam, cum in oratione iudiciali et forensi numerus Latine, Graece ῥυθμόσ inesse dicitur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 51장 1:1)
sin opinabiles, opinio tota tollatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 74:7)
est etiam illud, quod in omni perturbatione dicitur, demonstrandum, nullam esse nisi opinabilem, nisi iudicio susceptam, nisi voluntariam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 76:4)
quibus cognitis quis est qui dubitet quin hic quoque motus animi sit totus opinabilis ac voluntarius?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 79:7)
sed et aegritudinis et reliquorum animi morborum una sanatio est, omnis opinabilis esse et voluntarios ea reque suscipi, quod ita rectum esse videatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 83:3)
III 421 δόξα, 422 οἴησισ). - δόξα in definitione vertitur opinatio 368 24 opinabilis 354 25 399 23 401 9 403 7 opinatum bonum (malum) 329 18 347 6 355 6 366 27 368 3 394 27 423 25 oportet v. καθήκει oratores Romani 219 13 282 12 363 16, 'Attici' 281 15 non irascuntur 388 14 orbitas 346 20 ὁρμή v. adpetitus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, INDICES, II. RES MEMORABILES ET VOCABULA MEMORABILIA.168)
nam et illi declamare modo et scientiam declamandi ac facultatem tradere officii sui ducunt, idque intra deliberativas iudicialesque materias (nam cetera ut professione sua minora despiciunt), et hi non satis credunt excepisse, quae relicta erant, (quo nomine gratia quoque iis habenda est), sed ad prosopopoeas usque ac suasorias, in quibus onus dicendi vel maximum est, irrumpunt.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 3:1)
quid autem est ex iis, de quibus supra dixi, quod non cum in alia, quae sunt propria rhetorum, tum certe in illud iudiciale causae genus incidat?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 11:1)
sed narrandi quidem quae nobis optima ratio videatur, tum demonstrabimus, cum de iudiciali parte dicemus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 47:2)
in his primis operibus, quae non ipsa parva sunt sed maiorum quasi atque partes, bene instituto atque exercitato iam fere tempus appetet aggrediendi suasorias iudicialesque materias;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 149:1)
atqui non multum ab hoc fine abest Apollodorus, dicens iudicialis orationis primum et super omnia esse persuadere iudici et sententiam eius ducere in id, quod velit;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 221:1)
Aristoteles tres faciendo partes orationis, iudicialem, deliberativam, demonstrativam, paene et ipse oratori subiecit omnia;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 356:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION