라틴어 문장 검색

nam mihi quam dederit duplex Amathusia curam scitis, et in quo me corruerit genere, cum tantum arderem quantum Trinacria rupes lymphaque in Oetaeis Malia Thermopylis, maesta neque adsiduo tabescere lumina fletu cessarent tristique imbre madere genae, qualis in aerii perlucens vertice montis rivus muscoso prosilit e lapide, qui, cum de prone praeceps est valle volutus, per medium densi transit iter populi, dulce viatori lasso in sudore levamen cum gravis exustos aestus hiulcat agros.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 68b3)
Quem damnosa Venus, quem praeceps alea nudat,gloria quem supra uires et uestit et unguit,quem tenet argenti sitis inportuna famesque,quem paupertatis pudor et fuga, diues amicus,saepe decem uitiis instructior, odit et horret, aut, si non odit, regit ac ueluti pia materplus quam se sapere et uirtutibus esse prioremuolt et ait prope uera:
(호라티우스의 첫번째 편지, 1811)
Romae dulce diu fuit et sollemne reclusamane domo uigilare, clienti promere iura,cautos nominibus rectis expendere nummos, maiores audire, minori dicere per quaecrescere res posset, minui damnosa libido.
(호라티우스의 두번째 편지, 142)
tum Vibidius Balatroni"nos nisi damnose bibimus, moriemur inulti,"et calices poscit maiores.
(호라티우스의 풍자, 2권, 08장19)
nullo quippe modo millensima pagina surgit omnibus et crescit multa damnosa papyro;
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII42)
Plurima sunt, Fuscine, et fama digna sinistra et nitidis maculam haesuram figentia rebus, quae monstrant ipsi pueris traduntque parentes, si damnosa senem iuvat alea, ludit et heres bullatus parvoque eadem movet arma fritillo.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV1)
Mox ubi damnosum radios admoverit aevum, Tellus Syrtis erit:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 3:76)
Hic tibi curarum socius blandumque levamen, Hic amor, hic nostri vatis Alexis erat.
(마르티알리스, 에피그램집, 6권, LXVIII3)
Alea parva nuces et non damnosa videtur;
(마르티알리스, 에피그램집, 14권, XIX Nuces1)
quod si esset aliquod levamen, id esset in te uno, et cum primum ab aliquo poterit esse, a te erit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER DVODECIMVS AD ATTICVM, letter 16 1:6)
Saepe oculos, memini, tangebam parvus olivo, grandia si nollem morituri verba Catonis dicere non sano multum laudanda magistro, quae pater adductis sudans audiret amicis, iure etenim id summum, quid dexter senio ferret scire erat in voto, damnosa canicula quantum raderet, angustae collo non fallier orcae, neu quis callidior buxum torquere flagello.
(페르시우스, 풍자, satire 330)
seu iacies talos, victam ne poena sequatur, damnosi facito stent tibi saepe canes:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 3:1)
nec minus in vultu damnosa superbia vestro:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 107:3)
miror et ipse, et tecum quaero saepe quid inde petam, an populus vere sanos negat esse poetas, sumque fides huius maxima vocis ego, qui, sterili totiens cum sim deceptus ab arvo, damnosa persto condere semen humo?
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 519)
quarum si tangar amore, est tamen in Geticis copia nulla locis, nec vires adimit Veneris damnosa voluptas:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 1013)

SEARCH

MENU NAVIGATION