-
loquaces,si sapiat, vitet, simul atque adoleverit aetas.
- (호라티우스의 풍자, 1권, 09장36)
-
aurem substringe loquaci.
- (호라티우스의 풍자, 2권, 05장67)
-
Blesilla nostra ridebit nec dignabitur loquacium ranarum audire convicia, cum dominus eius dictus sit Beelzebub.
- (히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam 5:10)
-
"Iunguntur nostri ordinis, qui et roduntur et rodunt adversum nos loquaces, pro se muti;"
- (히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 4:31)
-
Piscium ritu ac lucustarum et velut muscae et culices conterebantur;
- (히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 4:8)
-
Ut enim creatorem non in caelo tantum miramur et terra, sole et oceano, elefantis, camelis, equis, bubus, pardis, ursis, leonibus, sed et in minutis quoque animalibus, formica, culice, muscis, vermiculis et istius modi genere, quorum magis corpora scimus quam nomina, eandemque in cunctis veneramur sollertiam, ita mens Christo dedita aeque et in maioribus et in minoribus intenta est sciens etiam pro otioso verbo reddendam esse rationem.
- (히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 12:2)
-
sed tua nunc Mycale pariat licet et pueros tres in gremium patris fundat semel, ipse loquaci gaudebit nido, viridem thoraca iubebit adferri minimasque nuces assemque rogatum, ad mensam quotiens parasitus venerit infans.
- (유베날리스, 풍자, 1권, Satura V70)
-
nam neque pulveris inter dum sentimus adhaesum corpore nec membris incussam sidere cretam, nec nebulam noctu neque arani tenvia fila obvia sentimus, quando obretimur euntes, nec supera caput eiusdem cecidisse vietam vestem nec plumas avium papposque volantis, qui nimia levitate cadunt plerumque gravatim, nec repentis itum cuiusvis cumque animantis sentimus nec priva pedum vestigia quaeque, corpore quae in nostro culices et cetera ponunt.
- (루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 10:1)
-
Alio loco senex, id est referendis fabulis amica et loquax aetas, res refert vetustas:
- (Macrobii Saturnalia, Liber V, XIV. 14:1)
-
Solet cibus, inquit, cum sumitur, tacitos efficere, potus loquaces:
- (Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 1:2)
-
Veniat dux longa pace solutus, Milite cum subito, partesque in bella togatae, Marcellusque loquax, et nomina vana Catones.
- (마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 4:11)
-
Ut vidit Paean vastos telluris hiatus Divinam spirare fidem, ventosque loquaces Exhalare solum, sacris se condidit antris, Incubuitque adyto, vates ibi factus Apollo.
- (마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 2:5)
-
Quam metuis, demens, isto pro crimine poenam, Quo te fama loquax omnes accepit in annos Condita laudabit Magni socer impius ossa:
- (마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 8:37)
-
Cum conparata rictibus tuis ora Niliacus habeat corcodilus angusta, Meliusque ranae garriant Ravennates, Et Atrianus dulcius culex cantet, Videasque quantum noctuae vident mane, Et illud oleas quod viri capellarum, Et anatis habeas orthopygium macrae, Senemque Cynicum vincat osseus cunnus;
- (마르티알리스, 에피그램집, 3권, XCIII3)
-
Illa potest culicem longe sentire volantem Et minimi pinna papilionis agi;
- (마르티알리스, 에피그램집, 8권, XXXIII4)
