라틴어 문장 검색

Nusquam gentium hoc quod dico luculentius comprobatum est quam exemplis Angliae et Galliae.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXIX. DE PROFERENDIS FINIBUS IMPERII 6:8)
Quod constat multis contingere quandoque stultis, Quos monitis blandis a factis ante nefandis Prorsus et obscenis cohibet uix suasio lenis, Donec eos uerbis uis durior artet acerbis, Finis ut erroris sit eis uel causa pudoris.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, Epilogus: De ciconia stercorata 39:9)
Nam et pater familiae libentius ad spectaculum rei suae, quanto est ea luculentior, descendit;
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 3권, 21장 4:2)
rationibus irrefragabilibus intellectum superiorem non curas, nec experientie vultu inferiorem, sed nec affectum dulcedine divine suasionis, cum per tubam Sancti Spiritus tibi effletur:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 16:11)
Praesidis officio accepto, Washingtonius orationem habuit luculentam, quam, quia sciunt omnes, praeterire est animus.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM QUINTUM.66)
Luculenta oratione Washingtonium ad coeum extulit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM.20)
Non solum Horus noster, gravis vir et ornatus, sed nec quisquam alius, ut aestimo, tam futilis posset esse iudicii, qui Romani anni sic ad unguem, ut aiunt, emendatum ordinem non probaret, cui maiorem gratiam et tenax memoria et luculenta oratio referentis adiecit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 38:2)
Nam Titius in suasione legis Fanniae obicit seculo suo quod porcum Troianum mensis inferant, quem illi ideo sic vocabant, quasi aliis inclusis animalibus gravidum, ut ille Troianus equus gravidus armatis fuit.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIII. 13:3)
tenuis quidam et siccus et sobrius amat quandam dicendi frugalitatem, aliud pingui et luculenta et florida oratione lascivit.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 5:3)
In illa vero disputatione, qua digestionum ordinem sermone luculento et vario digessisti, illa omnia quae de natura humani corporis dicta sunt et nihil nocent propositae quaestioni et eloquenter dicta non abnego.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, V. 16:1)
Quod nec carmine glorior supino Nec retro lego Sotaden cinaedum, Nusquam Graecula quod recantat echo Nec dictat mihi luculentus Attis Mollem debilitate galliambon:
(마르티알리스, 에피그램집, 2권, LXXXVI1)
nam in suasione vel dissuasione tam sensus quam verba considerantur.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SECVNDVM COMMENTARIVS., commline 462)
sane rhetorica suasio est;
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SECVNDVM COMMENTARIVS., commline 6385)
Plautus in Milite quae mihi condicio nova et luculenta offertur per te interpretem (Mil.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM QUARTVM COMMENTARIVS, commline 6087)
sed novimus, tempestatis hanc esse naturam, ut reliquias venti teneat etiam in alterius flatu, sicut Lucanus ut quotiens aestus zephyris eurisque repugnat, huc abeunt fluctus, illuc mare (3.549). 'atros' autem secundum Plinium dicit, qui ait in naturali historia, non esse maris certum colorem, sed pro qualitate ventorum mutari, et aut flavum esse, aut luculentum, aut atrum.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM QUINTVM COMMENTARIVS., commline 26)

SEARCH

MENU NAVIGATION