라틴어 문장 검색

Mendicat medicam multa daturus opem.
(ANONYMUS NEVELETI, De lupo et grue 10:2)
Hic latet, hic latebras cursu mendicat inepto.
(ANONYMUS NEVELETI, De mure urbano et rustico 14:10)
Mendicat pugilem, sed abest qui pugnet amicus.
(ANONYMUS NEVELETI, De ciue et equite 64:12)
et idcirco diuitiae non melius in fundis et in fenore quam in ipso hominis animo aestimantur, qui si est auaritia egenus et ad omne lucrum inexplebilis, nec montibus auri satiabitur, sed semper aliquid, ante parta ut augeat, mendicabit.
(아풀레이우스, 변명 19:4)
"Neque praeter unicam pascit ancillam et habitu mendicantis semper incedit."
(아풀레이우스, 변신, 1권 19:20)
cinaedum et senem cinaedum, calvum quidem sed cincinnis semicanis et pendulis capillatum, unum de triviali popularium faece, qui per plateas et oppida cymbalis et crotalis personantes deamque Syriam circumferentes mendicare compellunt.
(아풀레이우스, 변신, 8권 12:4)
insipiens factus sum mendicare coactus.
(ARCHIPOETA, VI16)
ita ut ad ultimum, uno servulo comitata, sicut a multis videntibus eam audivimus, cotidie mendicans, in Pavia miserabiliter moreretur.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 15 18:13)
quotienscumque manum extendis, Christum cogita, cave ne mendicante domino tuo alienas divitias augeas.
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 9:8)
Rufini caput pilo Constantinopolin gestatum est et abscissa manus dextera ad dedecus insatiabilis avaritiae ostiatim stipes mendicavit;
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 16:6)
alios affluere divitiis, alios mendicare;
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 18:8)
Sed dum tota domus raeda componitur una, substitit ad veteres arcus madidamque Capenam, hic, ubi nocturnae Numa constituebat amicae, nunc sacri fontis nemus et delubra locantur Iudaeis, quorum cophinus faenumque supellex (omnis enim populo mercedem pendere iussa est arbor et eiectis mendicat silva Camenis). in vallem Egeriae descendimus et speluncas dissimiles veris, quanto praesentius esset numen aquis, viridi si margine clauderet undas herba, nec ingentium violarent marmora tofum.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III4)
Montani quoque venter adest abdomine tardus, et matutino sudans Crispinus amomo quantum vix redolent duo funera, saevior illo Pompeius tenui iugulos aperire susurro, et qui vulturibus servabat viscera Dacis Fuscus marmorea meditatus proelia villa, et cum mortifero prudens Veiento Catullo, qui numquam visae flagrabat amore puellae, grande et conspicuum nostro quoque tempore monstrum, caecus adulator, dirusque a ponte satelles dignus Aricinos qui mendicaret ad axes blandaque devexae iactaret basia raedae.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV47)
Cum dedit ille locum, cophino faenoque relicto arcanam Iudaea tremens mendicat in aurem, interpres legum Solymarum et magna sacerdos arboris ac summi fida internuntia caeli.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI271)
exilium et carcer Minturnarumque paludes et mendicatus victa Carthagine panis hinc causas habuere;
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X111)

SEARCH

MENU NAVIGATION