도구

도구

라틴어 문장 검색

alterum genus barbarismi accipimus, quod fit animi natura, ut is, a quo insolenter quid aut minaciter aut crudeliter dictum sit, barbare locutus existimatur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 157:1)
Quod bonorum parentium, qui obiurgare liberos non numquam blande, non numquam minaciter solent, aliquando admonere etiam verberibus.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 86:2)
haec moverunt Veientes, ac pro se quisque Romano saltem duce ignominias demendas belloque amissa repetenda minaciter fremunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 56:1)
circumferens inde truces minaciter oculos ad proceres Etruscorum nunc singulos provocare, nunc increpare omnes:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 104:1)
postulare multo minaciter magis quam suppliciter ut senatum vocarent;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 250:2)
Claudi, priusquam ordine sententiae rogarentur, postulando ut de re publica liceret dicere, prohibentibus minaciter decemviris proditurum se ad plebem denuntiantem tumultum excivisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 414:2)
id minaciter dictum non Thessali modo in sese, sed etiam Romani acceperunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 296:2)
utrum ego perplexim lacessam oratione ad hunc modum, quasi numquam quicquam in eas simulem, quasi nil indaudiverim eas in se meruisse culpam, an potius temptem saeviter, [an minaciter.
(티투스 마키우스 플라우투스, Stichus, act 1, scene 222)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION