도구

도구

라틴어 문장 검색

ut sunt multiplicationes, quae a quinario vel a senario proficiscuntur.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, De circularibus vel sphericis numeris 1:2)
Si enim faciat semel unum, unus redit, si hoc semel, idem est, et si hoc rursus semel, idem est. Igitur si una fuerit multiplicatio, solam planitudinem reddit et fit circulus, si secunda, mox sphera conficitur.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, De circularibus vel sphericis numeris 1:12)
Etenim secunda multiplicatio effectrix semper est profunditatis.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, De circularibus vel sphericis numeris 1:13)
Ipsi vero cybi, qui quamquam tribus intervallis sublati sint, tamen propter aequalem multiplicationem participant inmutabilis substantiae eiusdemque naturae sunt socii, non aliorum quam inparium coacervatione producuntur, nunquam vero parium.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, Cybos eiusdem participare substantiae, quod ab inparibus nascantur 1:1)
Sin vero quadruplices sint, triplicato minore termino maior terminus a minore distabit, et, si quincupla, quadruplicato, et, si sescupla quincuplicato, et una minus multiplicatione, quam est ipsa minorum ad maiores comparatio terminorum, minorem numerus maior exsuperat.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, De geometrica medietate eiusque proprietatibus 9:8)
vel si sit in quattuor terminis disiuncta proportio, quod fit sub utrisque extremitatibus, id duarum medietatum multiplicatione concrescat, ut, si sint ij iiij viij xvj, quod fit ex bis xvj, id ex quater viij reddatur.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, De geometrica medietate eiusque proprietatibus 22:3)
Si vero inter iiij qui est tertius terminus aequa parte quarti quartum terminum superet et aequa primi a primo superetur, armonica huiusmodi proportio medietasque perspicitur, et quod continetur sub extremorum adgregatione et multiplicatione medietatis duplex est eo, quod sub utraque extremitate conficitur.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, De maxima et perfecta symphonia, quae tribus distenditur intervallis 1:6)
<4> Item, omne novum factum est per transmutationem;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 22:1)
quoniam qui tollit transmutationem, tollit omnem novitatem;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 22:2)
omnis autem transmutatio habet subiectum et materiam, ut scribitur principio VIII Metaphysicae et VII eiusdem et III Physicorum:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 22:3)
cum igitur ante mundum non fuerit aliqua materia et subiectum transmutationis quae exigeretur ad novam factionem mundi, si mundus esset factum novum;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 22:5)
<13> Item, omnis effectus novus ante se requirit aliquam transmutationem vel in agente suo, vel in subiecto ex quo fit, vel saltem illam quae est adventus horae in qua agens, semper uno modo se habens, vult agere;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 31:1)
ante mundum nulla potuit esse transmutatio;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 31:2)
ab antiqua enim voluntate potest procedere effectus novus, et propter hoc non oportet quod contingat aliqua transmutatio vel in voluntate vel in volente:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 5 32:2)
habet enim aliquis nunc voluntatem faciendi aliquid post tres dies, adveniente tertia die facit tunc quod prius voluit et ab antiquo, nec tamen facta est aliqua transmutatio in voluntate nec in volente;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 5 32:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION