라틴어 문장 검색

usum esse Sallustium circumlocutione quadam poetica et, cum dicere vellet hominem avaritia corrumpi, corpus et animum dixisse, quae duae res hominem demonstrarent;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, I 6:2)
Istaec autem omnia de dierum temporibus et finibus ad observationem disciplinamque iuris antiqui pertinentia cum in libris veterum inveniremus, non dubitabamus quin Vergilius quoque id ipsum ostenderit, non exposite atque aperte, sed, ut decuit poeticas res agentem, recondita et quasi operta veteris ritus significatione:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, II 15:1)
Poeticae artis honos non erat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, II 6:4)
Quod Metellus Numidicus figuram orationis novam ex orationibus Graecis mutuatus est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XIV 1:1)
Inlatebrant verbum poeticum visum est, sed non absurdum neque asperum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, II 4:2)
Nam quae reliquit perfecta expolitaque quibusque inposuit census atque dilectus sui supremam manum, omni poeticae venustatis laude florent;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, X 6:1)
Porcius autem Licinus serius poeticam Romae coepisse dicit in his versibus:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XXI 45:2)
Verum hoc tamen petulanter insciteque, quod Furium, veterem poetam, dedecorasse linguam Latinam scripsit huiuscemodi vocum quae mihi quidem neque abhorrere a poetica facultate visae sunt neque dictu profatuque ipso taetrae aut insuaves esse, sicuti sunt quaedam alia ab inlustribus poetis ficta dure et rancide.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, XI 3:1)
Cetera enim, quae videbantur nimium poetica, ex prosae orationis usu alieniora praetermisimus;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, VII 14:1)
Sed tu velim credas mihi, Quintum Ennium didicisse hoc non ex poeticae litteris, set ex iuris aliquo perito.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Vicesimus, X 6:2)
Atque hac occasione arrepta literas misit ad maiorem et cives Londinenses per manus domini thesaurarii et magistri Braii (quem consiliarii loco habuit), quibus petebat ut ab iis mutuaretur summam quatuor mille librarum, cuius summae post varios sermones utrinque habitos dimidium tantum impetrare potuit.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM PRIMUM 22:2)
Quod tamen eorum responsum rex in bonam partem accepit, ut facere solent qui pecunias mutuantur antequam eos premat necessitas.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM PRIMUM 22:3)
Quae summa priori quam crediderunt dupla erat, et fuit debite et praecise ad diem praefixum repensa, quemadmodum etiam prior summa fuerat, rege praeoptante semper potius mutuari citius quam egebat, quam solvere tardius quam debebat, id quod ei fidem admodum conciliavit.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM QUARTUM 13:2)
at illud alterum phantasticum, et tumidum, et quasi poeticum, magis blanditur intellectui.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 138:4)
Sane viris in magistratibus politis opus est ut aliorum opiniones mutuentur, quo seipsos beatos putent.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XI. DE MAGISTRATIBUS ET DIGNITATIBUS 1:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION