라틴어 문장 검색

Non est modo qui obstrepat, non est qui intercidat amica colloquia;
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 1:23)
Non sit tibi molestum inter tot amicitias illam quam spiritalem ad differentiam aliarum credimus nominandam, quae illis quodammodo involvitur et obscuratur, et illam quaerentibus et desiderantibus occurrunt et obstrepunt ab earum, ut ita dixerim, communione secernere;
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:25)
Nec tamen herentes maculas abstergere possum, Quas habitus firmi prescriptio longa tuetur, Nam medicina silet, ubi morbi causa senescit, Nec morbi ueteres molimina tarda requirunt.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 26:3)
pudeat nostra terris decreta silere, Quod nostri languescit amor, quod fama tepescens Torpet et a toto uiles proscribimur orbe, Quod laxas mundo sceleris concedit habenas Thesiphone nostraque sibi de gente triumphans Gaudet et a nostro luctu sibi gaudia suggit:
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 26:14)
Hie elementa silent, languescunt semina rerum, Sydus hebet, natura tacet uirtusque planete Deficit et propria miratur iura tacere.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 34:27)
Regia tota silet;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 2:1)
Aeris excurso spacio, quo nubila celi Nocte sua texunt tenebras, quo pendula nubes In se cogit aquas, quo grandinis ingruit imber, Quo uenti certant, quo fulminis ira tumescit, Ethera transgreditur Fronesis, quo gracia pacis Summa uiget, quo grata quies, quo gracior aura Cuncta fouet, quo cuncta silent, quo purior ether Ridet et expellit fletum, quo nubilus aer Ingemit et totus archano lumine floret.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 20:1)
Hic rerum nouitas, rerum decus, unica rerum Forma, decor mundi uisum demulcet euntis Virginis et cantus species noua debriat aurem, Sed parco tamen auditu sonituque minore Concipit illa sonum, certa tamen imbibit aure, Qualiter iste sonus cythare celestis obesis Vocibus expirat, ubi lune spera remisso Suspirat cantu, rauce sonat, immo sonando Pene silet, languetque sonans, neruique iacentis Inferius gerit illa uicem, cordamque minorem Reddit et in cythara sedere uix illa meretur.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 20:3)
Nec mirum si cedit ad hec Prudencia, que sic Excedunt matris Nature iura, quod eius Exuperant cursus, ad que mens defficit, heret Intellectus, hebet racio, sapiencia nutat, Tullius ipse silet, mutescit musa Maronis, Languet Aristotiles, Ptholomei sensus obumbrat.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 18:20)
Hic natura silet, logice uis exulat, omnis Rethorice perit arbitrium racioque uacillat.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 24:2)
fraudis censura silebit, Regna tenente fide?
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER OCTAVUS 12:6)
Nuncia Fama uolat et ueris falsa maritans, In superos Furias, in celum regna silentum Conspirasse refert, Manes Herebique tirannum Tartareum reserasse Chaos, fratrique negare Regna, nec ulterius pacem concedere mundo;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER OCTAVUS 20:1)
Si tamen ad presens fundit sua murmura liuor, Et famam delere cupit laudesque poete Supplantare nouas, saltem post fata silebit.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER NONUS ET ULTIMUS 22:4)
Flet natura, silent mores, proscribitur omnis Orphanus a veteri nobilitate pudor.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 1:9)
Ennius eloquitur, Marcusque silet;
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 40:16)

SEARCH

MENU NAVIGATION