라틴어 문장 검색

Quamquam utrumque non numquam vel potius saepe accidit, ut aut citius insistendum sit aut longius procedendum, ne brevitas defrudasse auris videatur neve longitude obtudisse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 66장 1:4)
multa enim e corpore existunt, quae acuant mentem, multa, quae obtundant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 79:5)
ne me obtundas de hac re saepius.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 1, scene 253)
Obtundis, tametsi intellego.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 2, scene 252)
rogitando obtundat, enecet;
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 3, scene 512)
Ohe, iam desine Deos, uxor, gratulando obtundere, Tuam esse inventam gnatam;
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 5, scene 111)
Obtundis.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 3, scene 2102)
quis non obtundi potest, si per totum diem cuiuscunque artis unum magistrum ferat?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 406:2)
Hoc multo fortius est, ebrio ac vomitante populo siccum ac sobrium esse, illud temperatius, non excerpere se nec insigniri nec misceri omnibus et eadem, sed non eodem modo, facere.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 2, letter 18 4:1)
Cum penes te palma fuerit et propinationes tuas strati somno ac vomitantes recusaverint, cum superstes toti convivio fueris, cum omnes viceris virtute magnifica et nemo vini tam capax fuerit, vincens a dolio.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 10, letter 83 24:2)
quid me potest adiuvare rector navigii attonitus et vomitans ?
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 108 36:3)
tum, ne per malas excrescat fistula duplex, obtundit teneras circumdata fascia nares, ut galeis cedant:
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 110)
certe si praeter oratoriam 1 contubernio feminarum poeticum ingenium et oris tui limam frequentium studiorum cotibus expolitam querens obtundi, re- miniscere quod saepe versum Corinna cum suo Nasone complevit, Lesbia cum Catullo, Caesennia cum Gaetulico, Argentaria cum Lucano, Cynthia cum Propertio, Delia cum Tibullo.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 2권, Sidonius Hesperio suo salutem 6:1)
rex verecundia victus quando id certum atque obstinatum est, inquit, neque ego obtundam saepius eadem nequiquam agendo, nec Tarquinios spe auxilii, quod nullum in me est, frustrabor.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 165:1)
cum saepius revocatus vocem obtudisset, venia petita puerum ad canendum ante tibicinem cum statuisset, canticum egisse aliquanto magis vigente motu, quia nihil vocis usus impediebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 19:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION