라틴어 문장 검색

Tunc de summo montis cacumine per quandam latentem fistulam in excelsum prorumpit vino crocus diluta, sparsimque defluens pascentes circa capellas odoro perpluit imbre, donec in meliorem maculatae speciem canitiem propriam luteo colore mutarent:
(아풀레이우스, 변신, 10권 34:3)
At ille, consilio decoro inito ac digno aetate et senectutis eminentia et acquisita nobilique canitie atque optima a puero vitae disciplina, magis autem sancta et a Deo condita legislatione, consequenter sententiam ostendit: cito, dicens, dimitterent ad inferos.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 6장23)
Post hoc sic apparuisse virum canitie et gloria praestantem et mirabilem quandam et magni decoris esse eminentiam circa illum.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 15장13)
canitiem Glaucus ligat inmortalibus herbis.
(클라우디아누스, Epithalamium de Nuptiis Honorii Augusti 2:104)
pudor emicat una formosusque rigor vultusque auctura verendos canities festina venit.
(클라우디아누스, Epithalamium de Nuptiis Honorii Augusti 2:208)
cum serta refudit canities, iam turba procax noctisque recedit ambitus et raro pulsatur ianua tactu, seque reformidat speculo damnante senectus;
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Prior 1:62)
"Ne prisca revolvam neu numerem, quantis iniuria mille per annos sit retro ducibus, quanti foedabitur aevi canities, unam subeant quot saecula culpam:
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Prior 1:289)
canitiem raram largo iam pulvere turpat et lacrimis rugas implet anile gemens suppliciterque pias humilis prostratus ad aras mitigat iratas voce tremente nurus.
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Posterior 1:15)
laxata casside prodit canitiem plenamque trahit rubiginis hastam.
(클라우디아누스, De Bello Gildonico 1:19)
mentem suspensa silentia librant, donec pulvereo sub turbine sideris instar emicuit Stilichonis apex et cognita fulsit canities.
(클라우디아누스, De Bello Gothico 2:172)
qui spretis opibus medios properastis in ignes nil praeter sanctam tollere canitiem.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, De piis fratribus et de statuis eorum quae sunt apud Catinam15)
hinc Atlantis apex flammantia pondera fulcit et per canitiem glacies asperrima durat.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Gigantomachia14)
iam tum canities animi, iam dulce loquendi pondus et attonitas sermo qui duceret aures.
(클라우디아누스, Panegyricus dictus Manlio Theodoro consuli 2:10)
firmatur senium iuris priscamque resumunt canitiem leges emendanturque vetustae acceduntque novae.
(클라우디아누스, Panegyricus de Quarto Consulatu Honorii Augusti 1:309)
Sed Parcae vetuere minas orbique timentes ante pedes soliumque ducis fudere severam canitiem genibusque suas cum supplice fletu admovere manus, quarum sub iure tenentur omnia, quae seriem fatorum pollice ducunt longaque ferratis evolvunt saecula fusis.
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER PRIMUS 2:16)

SEARCH

MENU NAVIGATION