도구

도구

라틴어 문장 검색

Hi sunt duae olivae et duo candelabra in conspectu Domini terrae stantes.
그들은 땅의 주님 앞에 서 있는 두 올리브 나무이며 두 등잔대입니다. (불가타 성경, 요한 묵시록, 11장4)
Flaccus olīvās colligit.
Flaccus는 올리브 열매를 모은다 (옥스포드 라틴 코스 1권, Quintus helps his father8)
Flaccus magnum saccum lānae portat; Scintlla olīvās et fīcōs in calathōs pōnit.
Flaccus는 모직의 큰 자루를 나른다; Scintilla는 올리브 열매들과 무화과 열매들을 바구니에 놓는다. (옥스포드 라틴 코스 1권, Market day2)
Flaccus lānam portat, Scintilla olīvās, Horātia fīcōs; festinant ad forum.
Flaccus는 모직을 나르고, Scintilla는 올리브 열매들을, Horatia는 무화과 열매들을 나른다; 그들은 광장으로 서두른다. (옥스포드 라틴 코스 1권, Market day7)
intereā fēmina ad Scintillam accēdit et 'quantī' rogat 'olīvae sunt?
그러는 동안 여자가 Scintilla에게 다가와서 묻는다. '올리브들이 얼마죠?' (옥스포드 라틴 코스 1권, Market day19)
illa respondet: 'illās olīvās ūnō dēnāriō vendō.'
그녀가 대답한다. '그 올리브들은 한 데나리우스에 팔아요' (옥스포드 라틴 코스 1권, Market day20)
fēmina olīvās emit.
여자가 올리브들을 산다. (옥스포드 라틴 코스 1권, Market day21)
olīvam ascendit et olīvās dēcutit.
올리브 나무에 올라가서 올리브 열매를 딴다. (옥스포드 라틴 코스 1권, Quintus helps his father7)
Hec est stella maris, uite uia, porta salutis, Regula iusticie, limes pietatis, origo Virtutis, uenie mater thalamusque pudoris, Ortus conclusus, fons consignatus, oliua Fructiferans, cedrus redolens, paradisus amenans, Virgula pigmenti, uinaria cella, liquore Predita celesti, nectar celeste propinans, Nescia spineti florens rosa, nescia culpe Gracia, fons expers limi, lux nubila pellens, Spes miseris, medicina reis, tutela beatis, Proscriptis reditus, erranti semita, cecis Lumen, deiectis requies, pausacio fessis.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 26:1)
Marcescit laurus, mirtus parit, aret oliua, Fit fecunda salix, sterilis pirus, orphana fructu Pomus et in partu contendit uitibus ulmus.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 32:15)
Unde hac sitis pestilentia ingravescente, populoque catholico diu in obsidione laborante, visum est primatibus populi ex consilio episcoporum et cleri qui aderant, ut consulerent quemdam virum Dei, qui [0541D] erat in antiqua turri procerae altitudinis in monte Olivarum solitarius, quid agerent, quid primum insisterent, revelantes ei quanto desiderio ad ingrediendam urbem et sepulcrum Domini videndum aestuarent, et quanta in via pro hac fide et voto pericula sustinuissent.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VI 14:4)
aliis vero ad praesidium turris David fugitivos velociter insequentibus, cunctisque principibus rebus et aedificiis Turcicis inhiantibus, universoque vulgo ad palatium Salomonis tendente, et caedem nimiam crudeliter in Sarracenos operante, dux Godefridus ab omni strage se abstinens, mox tribus tantum suorum secum retentis, Baldrico, Adelboldo et Stabulone, exutus [0550C] lorica, et lanea veste indutus, nudatis pedibus muros egressus, in circuitu urbis cum humilitate processit, et per eam portam quae respicit ad montem Olivarum introiens, Sepulcro Domini nostri Jesu Christi, Filii Dei vivi, praesentatus est, in lacrymis, orationibus et divinis persistens laudibus, et Deo gratias agens quia videre meruit quod illi semper fuit summo desiderio.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VI 50:6)
Postremi vero et in fuga tardiores, videntes hinc et hinc angustias animae suae et difficilem portarum introitum, et in hoc horrore armorum januis clausis se ab urbe exclusos, arbores palmarum, alii ramos olivarum aut ficorum conscendere properabant, ut saltem ramorum foliorumque densitate latere vel liberari possent.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VI 98:5)
Verum patriarcha Dagobertus videns se officio suo privari, quo eo die universi patriarchae, sui antecessores in eodem monte Olivarum solito more utebantur, chrisma et oleum consecrantes, humilis et supplex cum lacrymis regem conveniens, instare coepit, ne hac die tam leviter ac viliter ab officio suo expelleretur, et sic in ore omnium peregrinorum haberetur.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VII 99:3)
Hoc denique comperto, quod tot millia jam juxta convenissent et armigeros militesque regis peremissent, rex ex consilio optimatum suorum, qui diutina obsidione vexati erant, et rebus et cibariis exhausti, tentoria sustulit, ac die Dominica, quae est ante Dominicam Palmarum, Ptolemaidem et caeteras civitates pertransiens, ipsa sancta et celebri die Palmarum per portam, quae respicit ad montem Olivarum, per quam et Dominus Jesus asello insidens intravit, ipse cum suis et una cum quibusdam magnificis legatis Graecorum, qui ad eum [0699D] supervenerant, dum adhuc in obsidione esset, intromissus est.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XII 14:5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION