라틴어 문장 검색

Igitur, quae de repromissione nata est, dignam habeat ortu suo institutionem parentum.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 3:10)
Habes ibi sanetum doetissimumque pontificem Proeulum, qui viva et praesenti voce nostras scidulas superet cotidianisque tractatibus iter tuum dirigat nee patiatur te in partem alteram declinando viam relinquere regiam, per quam Israhel ad terram repromissionis properans se transiturum esse promittit.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 20:2)
Contra Virgilius non solum novit et meminit, sed omnipotentiam quoque eidem tribuit, quam et philosophi qui eam nominant nihil sua vi posse sed decreti sive providentiae ministram esse voluerunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVI. 8:3)
74. Experta Babiloniae servitus spiritale discrimen attulit quod effecit ut altior fides in Deo fieret, cum suam creatricem omnipotentiam liquidius manifestaret, populum hortaturus ut spem in sua infelici condicione denuo inveniret.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 95:1)
Universum non ortum est per quandam omnipotentiam ad arbitrium agentem, per vim demonstratam vel per sui affirmandi studium.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 99:4)
Hoc amore immutati, novos oculos recipimus, in eo magnam plenitudinis inesse repromissionem experimur atque prospectus ad futurum nobis patet.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 7:5)
9. Id quod Abraham dicit hoc Verbum in quadam vocatione ac repromissione concluditur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 16:1)
Verbum hoc porro repromissionem continet:
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 16:5)
Attamen haec memoria non figit in praeterito, sed cum memoria sit repromissionis, futurum recludere, gressus per viam collustrare valet.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 16:9)
Suam repromissionem « loco » illisociat Deus, in quo hominis exsistentia se usque pollicentem ostendit:
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 18:4)
Sic discimus lucem a fide delatam cum certa coniungi vitae narratione, cum grata recordatione Dei beneficiorum atque cum eius repromissionibus, quae gradatim explentur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 20:8)
Dei lux per eius revelationis narrationem ad nos pervenit, atque sic nostrum iter in tempore illuminare valet, dum divina beneficia memorat, dum demonstrat quomodo eius repromissiones perficiantur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 20:11)
repromissionis tempus opperiri nolens, in sexcenta momenta suae historiae dissipatur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 21:11)
Omnes Veteris Testamenti tramites in Christum vergunt, fit Ille « sic » definitum erga omnes repromissiones, fundamentum nostri « Amen » finalis erga Deum (cfr 2 Cor 1,20).
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 24:5)
At contra suam per intraneam coniunctionem cum veritate fides novam lucem ministrare valet, quae regis rationes praetergreditur, quandoquidem longius videt, quia Deum agentem intellegit, suo foederi suisque repromissionibus fidelem.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 39:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION