라틴어 문장 검색

Hinc sicae, hinc venena, hinc falsa testamenta nascuntur, hinc furta, peculatus, expilationes dir-ptionesque sociorum et civium, hinc opum nimiarum, potentiae non ferendae, postremo etiam in liberis civitatibus regnandi exsistunt cupiditates, quibus nihil nec taetrius nec foedius excogitari potest.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 44:2)
extorta est ei confitenti sica de manibus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 7장 2:6)
itaque quando illius postea sica illa quam a Catilina acceperat conquievit?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 14장 2:3)
ante senatum tua sica deprehensa est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon IV, 2장 2:4)
multos Catilinas ille domo pepulit, non saeva incendia tectis aut sicas patribus, sed Tartara nigra animabus internoque hominum statui tormenta parantes.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권163)
germana curvo colla frangit sarculo, mundum recentem caede tinguit inpia, sero expiandum, iam senescentem, sacro cruore Christi, quo peremptor concidit.
(프루덴티우스, Hamartigenia, 머리말9)
agnosco nempe quem figura haec denotet, quis fratricida, quis peremptor invidus prave sacrorum disciplinam dividat, mactare dum se vota censet rectius.
(프루덴티우스, Hamartigenia, 머리말14)
"sed peremptoris manus succedet illis, strangulatrix faucium;"
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1455)
sed sicam sub veste tegit, te, maxima virtus, te solam tanto e numero, Concordia, tristi fraude petens, sed non vitalia rumpere sacri corporis est licitum, summo tenus extima tactu laesa cutis tenuem signavit sanguine rivum.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1191)
quis enim reperiri potest tam improbus civis qui velit uno suffragio duas in rem publicam sicas destringere?
(퀸투스 툴리우스 키케로, COMMENTARIOLVM PETITIONIS CONSVLATVS AD M. FRATREM, 2장 8:2)
M. Cicero si illo tempore, quo Catilinae sicas devitavit, quibus pariter cum patria petitus est, concidisset, si liberata re publica servator eius, si denique filiae suae funus secutus esset, etiamtunc felix mori potuit.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 120:1)
Et quis peremptor induti regis fuit?
(세네카, 오이디푸스 3:14)
pugnam tertius ille Gallicam dixit Caesaris, ut gener socerque cognata impulerint in arma Romam, tantum dans lacrimas suis Philippis, ut credat Cremerae levem ruinam, infra et censeat Alliam dolendam ac Brenni in trutina Iovem redemptum, postponat Trebiam gravesque Cannas, stragem nec Trasimenicam loquatur, fratres Scipiadas putet silendos, quos Tartesiacus retentat orbis, Euphraten taceat male appetitum, Crassorum et madidas cruore Carrhas vel quos, Spartace, consulum solebas victrici gladios fugare sica, ipsum nec fleat ille plus duellum, quod post Cimbrica turbidus tropaea et vinctum Nasamonium Iugurtham, dum quaerit Mithridaticum triumphum, Arpinas voluit movere Sullae.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Felicem44)
qui habebat sicam bicipitem toxicatam;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. IX. 2:4)
et cum simulatam legationem ore astuto uolueret, exsurrexit repente, et, euaginata sub ueste sica, impetum fecit in regem.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. IX. 2:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION