라틴어 문장 검색

Ad eam rem Favonius habetur eximius, qui levis aequalisque aestivis mensibus perflat;
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 2권, 20장 5:2)
perflatu modico leniquegaudet, procellis obnoxia est.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 3권, 1장 10:4)
perdensam humum caelestis aquas non sorbere, nec facile perflari, facillime perrumpi, et praebere rimas, quibus sol ad radices stirpium penetret;
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 3권, 12장 2:3)
nam et sic facilius insolatur humus, et fructus percoquitur, perflatumque salubriorem habet;
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 4권, 17장 8:3)
et hoc uno modo perflatur ventis, qui nebulam et rorem pestiferum celeriter adsiccant, multumque ad deflorescendum et ad bonitatem vini conferunt.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 4권, 19장 2:3)
Sed in Favonium dirigi ordines convenit, ut aestivo perflatu refrigerentur.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 5권, 9장 7:4)
neque enim domus munimentis saeptae vel templa muris cincta aut quid aliud morae interiacebat.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XV, 38장3)
Iam prospicere se Oceanum, iam perflare ad ipsos auram maris:
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 9권, 4장 23:1)
Quibus hoc primum queror, cur tot interiacentibus spatiis maris et terrarum tam parvam epistulam miseritis, nisi quod ita merui, qui vobis, ut scribitis, ante non scripsi.
(히에로니무스, 편지들, Ad Chromatium, Iovinum, Eusebium 2:6)
Tanto, id est omni, qua longissima est Italia, solo interiacente, quo consilio, qua celeritate consules castra coniunxerint, inopina-tumque hostem conlatis signis oppresserint, neque id fieri Annibal senserit, difficile dictu est.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM PUNICUM SECUNDUM. 52:1)
Est etiam ratio, cum venti nubila perflant, ut sonitus faciant;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 4:3)
scilicet ut, crebram silvam cum flamina cauri perflant, dant sonitum frondes ramique fragorem.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 4:5)
Meatus enim qui solus de oceano receptas aquas in maria nostra transmittit in freto est Gaditano quod Hispaniam Africamque interiacet, et sine dubio inundatio ipsa per Hispaniense et Gallicanum litora in Tyrrhenum prodit:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 35:1)
Nam et solis orbis matutinus solito nobis maior apparet, quia interiacet inter nos et ipsum aer adhuc de nocte roscidus, et grandescit imago eius, tamquam in aquae speculo visatur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 2:6)
lumen quod de nobis emittimus, et ut aer qui interiacet lucidus sit, et corpus quo offenso desinat intentio, quae si diutius pergat, rectam intentionem lassata non optinet sed scissa in dexteram laevamque diffunditur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 14:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION