도구

도구

라틴어 문장 검색

perdensam humum caelestis aquas non sorbere, nec facile perflari, facillime perrumpi, et praebere rimas, quibus sol ad radices stirpium penetret;
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 3권, 12장 2:3)
nam et sic facilius insolatur humus, et fructus percoquitur, perflatumque salubriorem habet;
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 4권, 17장 8:3)
et hoc uno modo perflatur ventis, qui nebulam et rorem pestiferum celeriter adsiccant, multumque ad deflorescendum et ad bonitatem vini conferunt.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 4권, 19장 2:3)
Sed in Favonium dirigi ordines convenit, ut aestivo perflatu refrigerentur.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 5권, 9장 7:4)
Iam prospicere se Oceanum, iam perflare ad ipsos auram maris:
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 9권, 4장 23:1)
Est etiam ratio, cum venti nubila perflant, ut sonitus faciant;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 4:3)
scilicet ut, crebram silvam cum flamina cauri perflant, dant sonitum frondes ramique fragorem.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 4:5)
Hic utinam summi curvet carchesia mali, Incumbatque furens, et Graia ad moenia perflet, Ne Pompeiani Phaeacum e litore toto Languida iactatis comprendant carbasa remis:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 4:20)
Hanc, ut fama, deus, quem toto litore pontus Audit ventosa perflantem murmura concha, Hanc et Pallas amat, patrio quae vertice nata Terrarum primam Libyen (nam proxima coelo est, Ut probat ipse calor) tetigit, stagnique quieta Vultus vidit aqua, posuitque in margine plantas, Et se dilecta Tritonida dixit ab unda.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 4:16)
'terras turbine perflant', 'incubuere mari' et rursum 'intonuere poli'. his ergo enumeratis recte adiecit 'intentant omnia mortem'.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 842)
intonsi silvosi, incaedui.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA QVINTA., commline 631)
tonsis in vallibus non silvosis, unde contra est "in- tonsi montes".
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 2771)
colles enim sunt, qui cum perflantur ipsi, tum adferunt umbram vallibus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 17:4)
nimirum qui membra dedit, qui fictilis ulvae perflavit venam madidam, cui tabida glaeba traxit sanguineos infecto umore colores.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3250)
erumpit subito triste periculum, nam dum praecalidos igniculos sibi solvendis adolent et senio et gelu, dum virgas steriles atque superfluas flammis de fidei palmite concremant, ut concreta vagis vinea crinibus silvosi inluviem poneret idoli, palpavit nimius perniciem tepor.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권16)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION