라틴어 문장 검색

denique historia naturalis, levis et inops, vitiosissimam materiam intellectui ad philosophiam et scientias congesserunt.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Distributio Operis 27:6)
Minus vitiosum genus est nominum substantiae alicujus, praesertim specierum infirmarum, et bene deductarum (nam notio cretae, luti, bona;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 124:2)
vitiosius genus est actionum, ut generare, corrumpere, alterare:
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 124:4)
vitiosissimum qualitatum (exceptis objectis sensus immediatis), ut gravis, levis, tenuis, densi, etc.;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 124:5)
Dicendum porro est et de vitiosa materia contemplationum, praesertim in philosophia naturali.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 141:2)
Primo, impressiones sensus ipsius vitiosae sunt;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 152:7)
Quantum vero ad tertium gradum, nimirum simulationem et professionem falsam, illam magis vitiosam et minus politicam duco, nisi forte dignus vindice nodus inciderit.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, VI. DE DISSIMULATIONE ET SIMULATIONE 6:2)
Sed magis sunt vitiosa illa loca, quam ut uncius sanari possint.
(보이티우스, De Arithmetica, Prefationes, Praefatio Editoris 5:12)
Inde etiam decem membrorum particulae, inde alia permulta, quae omnia persequi non est necesse.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, Quae apud antiquos proportionalitas fuerit; quas posteriores addiderint 1:8)
Et quoniam tu idem es cui persuasum atque insitum permultis demonstrationibus scio mentes hominum nullo modo esse mortales, cumque clarum sit fortuitam felicitatem corporis morte finiri, dubitari nequit, si haec afferre beatitudinem potest, quin omne mortalium genus in miseriam mortis fine labatur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 3:15)
Qui si uitiosi moribus sint, perniciosa domus sarcina et ipsi domino uehementer inimica;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IX 3:16)
Atqui nec opes inexpletam restinguere auaritiam queunt, nec potestas sui compotem fecerit quem uitiosae libidines insolubilibus adstrictum retinent catenis, et collata improbis dignitas non modo non effecit dignos sed prodit potius et ostentat indignos.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 2:9)
uide enim quanta uitiosorum hominum pateat infirmitas, qui ne ad hoc quidem peruenire queunt ad quod eos naturalis ducit ac paene compellit intentio.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 2:17)
Nam uti cadauer hominem mortuum dixeris, simpliciter uero hominem appellare non possis, ita uitiosos malos quidem esse concesserim, sed esse absolute nequeam confiteri.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 3:5)
fateor, inquam, nec iniuria dici uideo uitiosos, tametsi humani corporis speciem seruent, in beluas tamen animorum qualitate mutari;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION