도구

도구

라틴어 문장 검색

quae etsi nunc aptior est [ita erit], eloquentiam tamen illud forum magis exercebat, in quo nemo intra paucissimas horas perorare cogebatur et liberae comperendinationes erant et modum in dicendo sibi quisque sumebat et numerus neque dierum neque patronorum finiebatur.
(코르넬리우스 타키투스, 대화, 38장 1:2)
quare ne perorandi quidem ei data est facultas dicenti causam in iudicio:
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, 4장 2:1)
Ex disciplinis liberalibus minimum eruditioni, eloquentiae plurimum attendit, quantumuis facundus et promptus, utique si perorandum in aliquem esset.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, C. Caligula, 53장 1:1)
peroraturus stricturum se lucubrationis suae telum minabatur, lenius comptiusque scribendi genus adeo contemnens, ut Senecam tum maxime placentem 'commissiones meras' componere et 'harenam esse sine calce' diceret.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, C. Caligula, 53장 2:1)
cum ex oratione eius, qua in Vindicem perorabat, recitaretur in senatu daturos poenas sceleratos ac breui dignum exitum facturos, conclamatum est ab uniuersis:
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Nero, 46장 3:1)
Sed quia e scopulosis locis enavigavit oratio et inter cavas spumeis fluctibus cautes fragilis in altum cumba processit, expandenda vela sunt ventis et quaestionum scopulis transvadatis laetantium more nautarum epilogi celeuma cantandum est.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Monachum 10:1)
sed quid non facient alii, cum tu multicia sumas, Cretice, et hanc vestem populo mirante perores in Proculas et Pollittas?
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura II42)
Qui autem ille senatus fuit, cum perorante Appio Caeco pulsi cum muneribus suis ab urbe legati interrogant!
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM TARENTINUM 20:1)
Consul habito senatu in praesentem reum peroravit;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CATILINAE 7:1)
Ceteris enim ferme diebus qui perorandis causis oportuni sunt, hora omnino repperiri nulla potest, quin tuorum clientium negotia vel defendas in foro vel domi discas.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, II. 1:3)
Vultus adest precibus, faciesque incesta perorat.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 10권 1:55)
et finita narratione subiungit epilogos;
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SECVNDVM COMMENTARIVS., commline 1412)
notandum sane quia controversiarum more epilogos dedit sex istis prioribus libris, quos et esse bioticos voluit.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM TERTIVM COMMENTARIVS., commline 7183)
epilogos autem sic variavit, ut in primo miseratio esset Didonis, in secundo mors Creusae, in tertio Anchisae, in quarto Didonis, in quinto Palinuri:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM TERTIVM COMMENTARIVS., commline 7185)
orantem perorantem, non precantem, ut supra dictum est:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM QUARTVM COMMENTARIVS, commline 2191)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION