라틴어 문장 검색

Et cum rogasset Avienus ut non sparsim sed ab initio per ordinem annotaret, ille manu retractis in calcem foliis sic exorsus est:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, IV. 1:1)
Triste supercilium durique severa Catonis Frons et aratoris filia Fabricii Et personati fastus et regula morum Quidquid et in tenebris non sumus, ite foras.
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, II1)
quo melius nostri illi senes, qui personatum ne Roscium quidem magno opere laudabant;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 221:2)
quid est autem cur ego personatus ambulem?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER QVINTVS DECIMVS AD ATTICVM, letter 1 8:7)
ferunt vagantes daemonas laetos tenebris noctium gallo canente exterritos sparsim timere et cedere.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad Galli cantum13)
subter crepante aspergine scintillat excussus salis punctisque fervens stridulis sparsim per artus Agitur.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Sancti Vincenti Martyris.71)
ergo non satis est puris versum perscribere verbis, quem si dissolvas, quivis stomachetur eodem quo personatus pacto pater.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Satyricorum poetarum, ac suam praesertim, in scribendo licentiam excusat. 1:7)
illi quos amant, quibus adsueverunt, cum quibus ludunt, si personatos vident, expavescunt.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 3, letter 24 13:2)
omnium istorum personata felicitas est.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 80 8:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION