도구

도구

라틴어 문장 검색

— Aristoteles meus id, inquit, in Physicis et breui et ueri propinqua ratione definiuit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, I 2:10)
Item, vult Aristoteles VI Physicorum quod eiusdem rationis est magnitudo, motus et tempus, quantum ad finitatem et infinitatem;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 9:1)
cum igitur nulla magnitudo sit infinita, sicut probat Aristoteles III Physicorum, ergo nec motus est infinitus, nec tempus, ergo nec mundus:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 9:2)
Hoc idem, apparet per Aristotelem VIII Physicorum, qui dicit quod, licet aliquid sit aeternum, non tamen debet poni principium:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 14:1)
omnis autem transmutatio habet subiectum et materiam, ut scribitur principio VIII Metaphysicae et VII eiusdem et III Physicorum:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 22:3)
Et propter hanc rationem Aristoteles VIII Physicorum omnem motum novum reducit ad motum primum, sicut ad causam suam, qui secundum opinionem suam est aeternus;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 28:5)
Et ideo Aristoteles hoc considerans in libro Physicorum, qui est primus liber doctrinae naturalium, incepit non a primo principio simpliciter, sed a primo principio rerum naturalium, scilicet a materia prima, quam in II eiusdem dicit esse naturam.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 43:5)
Ideo quod Aristoteles VIII Physicorum quaerens utrum motus aliquando factus sit, cum prius non esset, et utens his principiis, quae modo dicta sunt, et loquens ut naturalis, ponit motum primum aeternum ex utraque parte.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 47:1)
Ipse etiam in eodem VIII Physicorum quaerens, quare quaedam quandoque moventur, quandoque quiescunt, respondet quod hoc est, quia moventur a motore semper moto.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 47:2)
quia mathematicarum una pars est astrologia, et ipsa habet duas partes:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 8 55:2)
Omne incorruptibile habet virtutem ut semper existat, si intelligas per hoc nomen incorruptibile quod, cum sit ens, non potest deficere neque per corruptionem - de qua loquitur Philosophus in fine I Physicorum:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 65:2)
non enim quaelibet immobilitas quies est, sed immobilitas eius quod natum est moveri, ut scribitur III Physicorum.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 81:3)
- Verba uncis seclusa deliramentis astrologiae referta, ab aliquo sciolo ad marginem inepte scripta, ineptius in textum a librariis recepta sunt;
(켈수스, De Medicina introduction, Adnotatio Critica).72)
Multos enim iam memorabiles auctores comperi persuasum habere longo aevi situ qualitatem caeli statumque mutari, eorumque consultissimum astrologiae professorem Hipparchum prodidisse tempus fore, quo cardines mundi loco moverentur, idque etiam non spernendusauctor rei rusticaeSaserna videtur adcredidisse.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 1권, 1장 4:1)
Sed haec sive falsa seu vera ratio est, litteris astrologiae concedatur.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 1권, 1장 5:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION