-
uerum arrogans, profusus, immitis censorem L. Plancum uia sibi decedere aedilis coegit;
- (가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Nero, 4장 1:2)
-
ex quibus Ciuicam Cerealem in ipso Asiae proconsulatu, Saluidienum Orfitum, Acilium Glabrionem in exilio, quasi molitores rerum nouarum, ceteros leuissima quemque de causa.
- (가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Domitianus, 10장 2:2)
-
Proximus eiusdem properabat Acilius aevi cum iuvene indigno quem mors tam saeva maneret et domini gladiis tam festinata;
- (유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV40)
-
Talem ergo regem iam luxuria sua debellatum Acilio Glabrione consule populus Romanus in insula adgressus ipso statim adventus sui nuntio coëgit ab insula fugere.
- (루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM SYRIACUM REGIS ANTIOCHI 10:1)
-
Acilium consulem dicit ab urbe condita anno quingentesimo sexagesimo secundo, inito mox bello Aetolico.
- (Macrobii Saturnalia, Liber I, XIII. 21:4)
-
Plancus in iudicio forte amici cum molestum testem destruere vellet, interrogavit, quia sutorem sciebat, quo artificio se tueretur.
- (Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 6:2)
-
Nam Plancus in Maevia Galla nupta male audiebat.
- (Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 6:6)
-
Id mirum Antonio visum, nec moratus sponsione contendit, dignus sculna Munatio Planco qui tam honesti certaminis arbiter electus est.
- (Macrobii Saturnalia, Liber III, XVII. 16:1)
-
et quamvis eo facto sponsione vicisset, quippe cum ipsa margarita centies sestertium sine contentione evaluisset, manum tamen et ad alterius unionem auris similiter admovit, nisi Munatius Plancus iudex severissimus superatum Antonium mature pronuntiasset.
- (Macrobii Saturnalia, Liber III, XVII. 17:2)
-
Horatius non ego hoc ferrem calidus iuventa consule Planco.
- (마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM QUINTVM COMMENTARIVS., commline 1722)
-
Horatius non ego hoc ferrem calidus iuventa consule Planco.
- (마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SEPTIMVM COMMENTARIVS., commline 4352)
-
qui postea Ga- lateae miseratione in fontem mutatus est, qui hodieque latine Acilius dicitur ab illius nominis derivatione.
- (마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA NONA., commline 394)
-
te sapientem et appellant et existimant Tribuebatur hoc modo M. Catoni, scimus L. Acilium apud patres nostros appellatum esse sapientem, sed uterque alio quodam modo:
- (마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 8:4)
-
Acilius quia prudens esse in iure civili putabatur, Cato quia multarum rerum usum habebat et multa eius et in senatu et in foro vel provisa prudenter vel acta constanter vel responsa acute ferebantur;
- (마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 8:5)
-
C. Acilius autem, qui Graece scripsit historiam, plures ait fuisse, qui in castra revertissent eadem fraude, ut iure iurando liberarentur, eosque a censoribus omnibus ignominiis notatos.
- (마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 149:1)