라틴어 문장 검색

Ales diei nuntius lucem propinquam praecinit;
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad Galli cantum1)
nil est dulcius ac magis saporum, nil quod plus hominem iuvare possit, quam vatis pia praecinentis orsa.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus post cibum37)
Sed tamen et quernas glandes tum stringere tempus et lauri bacas oleamque cruentaque myrta, tum gruibus pedicas et retia ponere cervis auritosque sequi lepores, tum figere dammas, stuppea torquentem Balearis verbera fundae, cum nix alta iacet, glaciem cum flumina trudunt.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 1권 11:10)
unde vocalem temere insecutae Orphea silvae, arte materna rapidos morantem fluminum lapsus celeresque ventos, blandum et auritas fidibus canoris ducere quercus.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 124)
quem dicere digno non datur eloquio, nec si modo surgat Averno qui cantu flexit scopulos digitisque canoris compulit auritas ad plectrum currere silvas, cum starent Hebri latices cursuque ligato fluminis attoniti carmen magis unda sitiret.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 33)
Phoebum et ter ternas decima cum Pallade Mus as Orpheaque et laticem simulatum fontis equini Ogygiamque chelyn, quae saxa sequacia flecteris cantibus auritos erexit carmine muros, sperne, fidis;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Euchariston ad Faustum Episcopum1)
Haec per stemmata te satis potentem, morum culmine sed potentiorem, non possim merita sonare laude, nec si me Odrysio canens in antro, qua late trepidantibus fluentis cautes per Ciconum resultat Hebrus, princeps instituisset ille vatum, cum dulces animata saxa chordae ferrent per Rhodopen trahente cantu et versa vice fontibus ligatis terras currere cogerent anhelas, nec non Hismara solibus paterent aurita chelyn expetente silva et nulli resolubiles calori curvata ruerent nives ab Ossa, stantem aut Strymona Bistones viderent, cum carmen rapidus latex sitiret;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Consentium43)
ipse madens oculis, umbrarum animaeque sacerdos, praecinerem gemitum, cui te nec Cerberus omni ore nec Orpheae quirent avertere leges.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum22)
"quin et cornigeri vatis nemus atque Molosso quercus anhela Iovi Troianaque Thymbra tacebit, ipsi amnes ipsaeque volent arescere laurus, ipse nihil certum sagis clangoribus aether praecinet, et nulla ferientur ab alite nubes."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권104)
Ille ego, cum tristi morbo defessa iaceres, Te dicor votis eripuisse meis, Ipseque te circum lustravi sulphure puro, Carmine cum magico praecinuisset anus;
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 56)
Nec mihi sunt sortes nec conscia fibra deorum, Praecinit eventus nec mihi cantus avis:
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 82)
atque tubas atque arma ferunt strepitantia caelo audita et lucos praecinuisse fugam:
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 535)
tibicines, quia prohibiti a proximis censoribus erant in aede Iovis vesci quod traditum antiquitus erat, aegre passi Tibur uno agmine abierunt, adeo ut nemo in urbe esset qui sacrificiis praecineret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 425:2)
tunc concursus populi factus, impetratoque ut manerent, datum ut triduum quotannis ornati cum cantu atque hac quae nunc sollemnis est licentia per urbem vagarentur, restitutumque in aede vescendi ius iis qui sacris praecinerent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 430:1)
face nunciam tu, praeco, omnem auritum poplum.
(티투스 마키우스 플라우투스, Asinaria, PROLOGVS2)

SEARCH

MENU NAVIGATION