라틴어 문장 검색

In quibus maiorem in modum questus est de malitia regis Scotiae et de crudeli ac praedatorio bello quo Angliam invaserat.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SEPTIMUM 27:2)
Populum praeterea regionis cum pecoribus et bonis suis in loca tuta et praerupta se recipere antea iusserat, et equis citatis ad comitem Surriae (qui in provincia Eboracensi non procul aberat) literas misit ut celeriter subveniret.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM OCTAVUM 4:5)
Regem sibi obstrinxerat consiliorum occultatione et diligentia, sed praecipue quod regi in fortuna sua minore fidum se praebuit, et simul quod (affectu suo secreto) invetera malitia non vacabat adversus familiam Eboracensem, sub qua calamitates nonnullas subierat.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM NONUM 2:4)
7. Hoc etiam anno, licet rex a spiritibus et illusionibus non esset vexatus, quos aspersione partim sanguinis partim aquae abegerat, attamen apparitionibus quibusdam inquietabatur, semper ab eadem regione se ostentibus, familia scilicet Eboracensi.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM NONUM 7:1)
Ex his comes Devoniae, qui cum sanguine familiae Eboracensis tam alto gradu commixtus erat, ideoque a rege metuebatur sane, licet omnino insons fuerit.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM NONUM 26:10)
Quinetiam specus et cavernae subterraneae magni usus sunt ad prohibendum insolationem et aerem istum apertum praedatorium;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 479:13)
et praedatorias manus delecti Maurorum duxere:
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER IV, 24장5)
- Bostoniam vacuefaciunt Britones, apud Neo-Eboracenses bellum gesturi.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT QUARTUM.7)
Bellum, autem, anno millesime septingentesimo septuagesimo sexto ab Christo nato, apud Neo-Eboracenses longe amplissimis copiis quas vidit unquam antea terra Columbi, geri coeptum.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT QUARTUM.88)
Frater ejus, classis praefectus, cum copiis navalibus auxiliisque pedestribus ad oras Neo-Eboracenses paulo post naves appulit:
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT QUINTUM.15)
Washingtonius, copias Britones exposituros supra se, exercitumque commeatu et re frumentaria interclusuros, aut denique colonicas copias ad praeliandum Insula Eboracensi coacturos, verebatur.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT SEPTIMUM.34)
Omnem igitur, belli apparatum ad trajectum proximum amovit, duodecimque hominum millia ad septentrionalem Insulae Eboracensis partem constituit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT SEPTIMUM.35)
Britones, Novo Eboraco potiti, ante urbem exercitum ducebant, castraque per totam insulam Eboracensem transversa fecerunt, navibus longis latera defendentibus.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT SEPTIMUM.57)
multi, ad nos, salutis causa, confugere cogentur, et, quid bello praedatorio fieri possit, periclitandum;
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT OCTAVUM.63)
Itaque non uti antea cum praedatoria manu, sed magno exercitu comparato bellum gerere coepit et aperte totius Numidiae imperium petere.
(살루스티우스, The Jugurthine War, 20장8)

SEARCH

MENU NAVIGATION