도구

도구

라틴어 문장 검색

Sed praescienta, inquies, tametsi futuris eueniendi necessitas non est, signum tamen est necessario ea esse uentura.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 2:6)
Dissonare etenim uidentur, putasque si praeuideantur consequi necessitatem, si necessitas desit minime praesciri, nihilque scientia comprehendi posse nisi certum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 3:14)
si qua certos ac necessarios habere non uideantur euentus ea certo euentura praesciri nequeunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, IX 2:8)
nullumque sacrificium absque huius aspersione suscipitur - unde et apostolus praecipit:
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 1:15)
cum vero inferis litandum est, satis actum videtur si aspersio sola contingat.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, I. 6:2)
his autem duobus hoc ab augurio distat Ascanii, fumo et aspersione flammarum.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SEPTIMVM COMMENTARIVS., commline 772)
Et de incesto convivio fabulam grandem adversum nos daemonum coitio mentita est, ut gloriam pudicitiae deformis infamiae aspersione macularet, ut ante exploratam veritatem homines a nobis terrore infandae opinionis averteret.
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 31장 1:1)
"Qui cum possit praescire materiam, pro meritis et qualitatibus singulorum etiam fata determinat."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 36장 1:4)
num etiam Veneris Coae pulchritudinem effici posse aspersione fortuita putas?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 36:10)
num etiam Veneris Coae pulchritudinem effici posse aspersione fortuita putas?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Primus 36:10)
"hos quoque bellorum casus nobisque tibique praescieras, et - quanta sacro sub pectore virtus!"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권97)
Sed non tamen diuina pietas plebem suam, quam praesciuit, deseruit, quin multo digniores genti memoratae praecones ueritatis, per quos crederet, destinauit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXII. 1:2)
Denique reuerentissimus antistes Pecthelm, de quo in sequentibus suo loco dicendum est, qui cum successore eius Aldhelmo multo tempore adhuc diaconus siue monachus fuit, referre est solitus, quod in loco, quo defunctus est, ob meritum sanctitatis eius multa sanitatum sint patrata miracula, hominesque prouinciae illius solitos ablatum inde puluerem propter languentes in aquam mittere, atque huius gustum siue aspersionem multis sanitatem egrotis et hominibus et pecoribus conferre;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XVIII.7)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION