도구

도구

라틴어 문장 검색

sic fit igitur ut euentus praescitae rei nequeat euitari.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 4:5)
Quare si quid ita futurum est ut eius certus ac necessarius non sit euentus, id euenturum esse praesciri qui poterit?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 4:7)
Quodsi apud illum rerum omnium certissimum fontem nihil incerti esse potest, certus eorum est euentus quae futura firmiter ille praescierit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 6:2)
Num enim tu aliunde argumentum futurorum necessitatis trahis nisi quod ea quae praesciuntur non euenire non possunt?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 1:7)
Sed praescienta, inquies, tametsi futuris eueniendi necessitas non est, signum tamen est necessario ea esse uentura.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 2:6)
Dissonare etenim uidentur, putasque si praeuideantur consequi necessitatem, si necessitas desit minime praesciri, nihilque scientia comprehendi posse nisi certum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 3:14)
si qua certos ac necessarios habere non uideantur euentus ea certo euentura praesciri nequeunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, IX 2:8)
"Qui cum possit praescire materiam, pro meritis et qualitatibus singulorum etiam fata determinat."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 36장 1:4)
Optimum est pati, quod emendare non possis, et deum, quo auctore cuncta proveniunt, sine murmuratione comitari;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 107 9:4)
Nec est, quod hanc nostram tantum murmurationem putes pro pessimo pravoque numerantium, quidquid citra recti formulam cecidit.
(세네카, 행복론, Liber V 86:5)
" Quid est quare ego servi mei clarius responsum et contumaciorem voltum et non per- venientem usque ad me murmurationem flagellis et compedibus expiem ?
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 148:1)
"hos quoque bellorum casus nobisque tibique praescieras, et - quanta sacro sub pectore virtus!"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권97)
Sed non tamen diuina pietas plebem suam, quam praesciuit, deseruit, quin multo digniores genti memoratae praecones ueritatis, per quos crederet, destinauit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXII. 1:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION