라틴어 문장 검색

nunc iter conficiebamus aestuosa et pulverulenta via.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER QVINTVS AD ATTICVM, letter 14 2:3)
haec duo proposita non praetervolant sed ita dilatant ut non mediocrem curam adhibeant et diligentiam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 57:1)
Non me more patrum, dum strenua sustinet aetas, Praemia militiae pulverulenta sequi, Nec me verbosas leges ediscere nec me Ingrato vocem prostituisse foro?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 152)
Aut lutulentus agis brumali tempore cursus, Aut premis arentem pulverulentus humum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 657)
qui tamen eiecta si forte tenebitur unda, Caelius accipiet pulverulentus equos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 3권344)
ostia septem pulverulenta vacant, septem sine flumine valles.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 19:12)
alia de parte patentis transmittunt cursu campos atque agmina cervi pulverulenta fuga glomerant montisque relinquunt.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 4권 6:15)
Pars pedes ire parat campis, pars arduus altis pulverulentus equis furit;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 7권 25:10)
Tollitur in caelum clamor, versique vicissim pulverulenta fuga Rutuli dant terga per agros.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 12권 19:13)
Ergo age, terrae pingue solum primis extemplo a mensibus anni fortes invertant tauri glaebasque iacentis pulverulenta coquat maturis solibus aestas;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 1권 2:8)
iter pulverulentum facit;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 175:4)
Nam illa quoque inopia et exilitas minus intentum auditorem habet taedio interruptae tarditatis, facilius tamen insidit, quod exspectatur, quam quod praetervolat.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 4, letter 40 3:4)
Aut si hoc est, magis diliges ex duobus aeque bonis viris nitidum et unctum quam pulverulentum et horrentem.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 7, letter 66 25:1)
Meliora praetervolant, deteriora succedunt.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 108 24:4)
Proinde, dum oculi mei ab illo spectaculo, cuius insatiabiles sunt, non abducantur, dum mihi solem lunamque intueri liceat, dum ceteris inhaerere sideribus, dum ortus eorum occasusque et intervalla et causas investigare vel ocius meandi vel tardius, spectare tot per noctem stellas micantis et alias immobiles, alias non in magnum spatium exeuntis sed intra suum se circumagentis vestigium, quasdam subito erumpentis, quasdam igne fuso praestringentes aciem, quasi decidant, vel longo tractu eum luce multa praetervolantes, dum eum his sim et caelestibus, qua homini fas est, immiscear, dum animum ad cognatarum rerum conspectum tendentem in sublimi semper habeam - quantum refert mea, quid calcem ?
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 52:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION