라틴어 문장 검색

Orbilium nōn audiēbat, sed carmen ipse scrībēbat;
오르빌리우스의 말을 듣지 않고, 대신 그는 노래를 쓰고 있었다; (옥스포드 라틴 코스 2권, Quīntus togam virīlem sūmit9)
Orbilius eum vīdit scrībentem.
오르빌리우스는 글을 쓰는 그를 보았다. (옥스포드 라틴 코스 2권, Quīntus togam virīlem sūmit12)
Orbilius ‘nōn tibi crēdō, Quīnte,’ inquit.
오르빌리우스가 말했다. '너를 못 믿겠다, 퀸투스야' (옥스포드 라틴 코스 2권, Quīntus togam virīlem sūmit16)
Orbilius īrātus erat, sed, ubi tabulam eius īnspexit, etiam magis īrātus erat.
오르빌리우스는 화가 났는데, 그의 서판을 보자 더욱 화가 났다. (옥스포드 라틴 코스 2권, Quīntus togam virīlem sūmit20)
Flaccus, ubi omnia cognōvit, ‘Quīnte,’ inquit, ‘paene quīnque annōs in lūdō Orbiliī mānsistī;
플라쿠스는 모든 것을 듣고, 말했다. '퀸투스야, 네가 오르빌리우스의 학교에서 거의 5년 동안 머물렀구나; (옥스포드 라틴 코스 2권, Quīntus togam virīlem sūmit28)
Deinde via maturata in regionem veniens, quae Episcopatus nominatur, quadam die juxta fontem quemdam in loco prati herbosi ad prandium cum sociis discubuit, utres vino repletos deposuit et caetera, quae vitae necessaria secum in mulis et equis detulerant.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER V 54:2)
Mox illorum insidiis patefactis, dux, dilato prandio, cum adhaerentibus sibi subito equos ascendit, qui arma arripientes et loricas induentes, viam contendunt in hostem.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER V 54:4)
cui ammiraldus Caesareae in occursum veniens benigne prandium obtulit.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VII 36:2)
"Cum facis prandium aut cenam, noli invitareamicos, aut cognatos:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo III 4:6)
Itaquevescentibus aliis ossa latenter primus ioculator coadunavit et ante sociumposuit finitoque prandio in obprobrium socii coniectam struem ossium regiostendit et mordaciter inquit:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 129:5)
Cum ablueris manus ut comedas, nihil tangas nisi prandium, doneccomedas;
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 180:8)
Post prandium manus ablue, quia phisicum est et curiale;
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 180:15)
ob hoc enim multorum oculi deteriorantur, quoniam post prandia manibus non ablutis terguntur.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 180:16)
Si quis invitaverit me ad prandium, quomodo respondebo:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 181:2)
Cum invitatus fuero ad prandium, quid faciam:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 183:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION