라틴어 문장 검색

In quo, sicut picturae veritas praedicabat, umbratilis Ledea proles sibi mutuo amplexu congratulans incedebat.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 2:41)
Illic ciconia prolem decimando, naturae persolvebat tributum.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 2:94)
Illic curruca novercam exuens, materno pietatis ubere, alienam cuculi prolem adoptabat in filium;
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 2:112)
O Dei proles, genitrixque rerum, Vinculum mundi, stabilisque nexus, Gemma terrenis, speculum caducis, Lucifer orbis.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 12:1)
quae prolis laborantes ad fabricam, indefessa parturitione, varias rerum species parentare non desinunt.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 21:22)
Sed, si quis in torrente divitiarum natat cum Croeso, opes spargit cum Cyro, in specie disputat cum Narcisso, animositate tonat cum Turno, Herculi colludit in robore, cum Platone facie ad faciem philosophiam speculatur, cum Hippolyto castitatis speculo sigillatur, in hunc [0468D] omnes suarum detractionum aculeos expendit.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 58:9)
Sic iterum tonat ore lupus:
(ANONYMUS NEVELETI, De lupo et agno 3:10)
Predo Sic tonat:
(ANONYMUS NEVELETI, De lupo et agno 3:19)
Dum uulpes aquilam pro rapta prole perungit Melle precum, predam reddere nescit auis.
(ANONYMUS NEVELETI, De uulpe et aquila 15:1)
hic tonat, ille fugit.
(ANONYMUS NEVELETI, De fure et cane 26:10)
Ecce canes, tonat ira canum.
(ANONYMUS NEVELETI, De ceruo tibiis 51:5)
Nam cum bella facit et tympana pellis aselli, Hic lassatur et hec pulsa tonante manu.
(ANONYMUS NEVELETI, De institore et asino 61:3)
Dum fortuna tonat, fugitiuos terret amicos, Et quis amet, quis non, sola procella docet.
(ANONYMUS NEVELETI, De ciue et equite 64:14)
immo si uerum uelis, uxor ad prolem multo auspicatius in uilla quam in oppido ducitur, in solo uberi quam in loco sterili, in agri cespite quam in fori silice.
(아풀레이우스, 변명 86:7)
Et quidem unum esse deum summum sine initio, sine prole naturae ceu patrem magnum atque magnificum quis tam demens, tam mente captus neget esse certissimum?
(아우구스티누스, 편지들, 5. (A. D. 390 Epist. XVI) 1:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION