도구

도구

라틴어 문장 검색

quod enim effectus non est simul cum causa in duratione, hoc facit transmutatio cadens inter illa:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 5 37:2)
Ergo nec naturalis potest ponere mundum novum, cum mobile primum non praecessit mundum in duratione.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 48:2)
sed metaphysicus non potest demonstrare aliquem effectum in duratione posse sequi suam causam sufficientem, sive posse postponi suae causae sufficienti;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 9 58:3)
Per eius essentiam intelligit eius productionem in esse, et per eius fixionem intelligit eius durationem.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 67:4)
Item, virtus quae facit durationem aeternam, est virtus infinita, quia, si esset finita, tunc posset accipi virtus maior;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 70:1)
Quia virtus primi motoris maior est quam virtus alicuius motoris posterioris et infinito non potest aliquid esse maius, ergo in nullo ente causato est virtus infinita, nec duratio aeterna per se, sed per virtutem primi principii cuius virtus per se est aeterna et infinita.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 71:2)
illud est aeternum quod non habet ante se aliquam durationem, dico quod falsum est.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 72:3)
illud nunquam est quod habet ante se durationem aeternam.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 72:7)
Illud enim novum quod hodie factum est, habet ante se durationem aeternam, quia ipsam aeternitatem quae semper est, et tamen non est dicere quod ipsum nunquam est.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 72:9)
aut quia est, cum prius non esset, sed habendo esse post suum contradictorium, non quod sit in aliqua parte durationis in qua est, et in alia non;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 76:4)
Alio modo potest aliquid dici novum, quia in aliqua parte durationis in qua est, habet esse, in alia parte non-esse;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 76:6)
et omne quod sic novum est, necessario est in tempore, quia sola duratio quae partes habet, tempus est;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 76:7)
Unde mundus in nulla duratione potest esse novus:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 76:9)
Cum dicis quod effectus in duratione non potest sequi suam causam sufficientem, dicendum quod hoc verum est de causa agente per naturam, non de agente voluntarie.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 78:2)
Et ante motum primum non erat aliquod mobile natum moveri, et dico ante in duratione.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 81:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION