라틴어 문장 검색

procul ignea lucet ales, odorati redolent cui cinnama busti.
(클라우디아누스, De Consulatu Stilichonis, Liber Secundus 1:214)
Verum maxime custodiendum est curatori, qui apes nutrit, cum alvos tractare debebit, uti pridie castus ab rebus venereis, neve temulentus,nec nisi lotus ad eas accedat, abstineatque omnibus redolentibus esculentis,ut sunt salsamenta, et eorum omnia liquamina;
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 9권, 14장 3:1)
sordes autem illae verborum et hians compositio et inconditi sensus redolent antiquitatem;
(코르넬리우스 타키투스, 대화, 21장 4:1)
dixit et arcano redolentem nectare rorem, quem penes alta quies liquidique potentia somni,
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quartus. 17:1)
cui etsi animadversio temporalis divinitus est indulta, tamen, ut eius bonitatem redoleat a quo velut a puncto biffurcatur Petri Cesarisque potestas, voluptuose familiam suam corrigit, sed ei voluptuosius miseretur.
(단테 알리기에리, Epistolae 29:7)
1. Postquam venati saltus et pascua sumus Ytalie, nec pantheram quam sequimur adinvenimus, ut ipsam reperire possimus rationabilius investigemus de illa ut, solerti studio, redolentem ubique et necubi apparentem nostris penitus irretiamus tenticulis.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 152:1)
inter que nunc potest illud discerni vulgare quod superius venabamur, quod in qualibet redolet civitate nec cubat in ulla.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 155:2)
et simplicissima quantitas, quod est unum, in impari numero redolet magis quam in pari;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 156:2)
et simplicissimus color, qui albus est, magis in citrino quam in viride redolet.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 156:3)
Redolebat aliquid neglegentiae et divitiarum fasciis conligata in saeculi iacebat sepulchro, sed confremuit Iesus et conturbatus in spiritu clamavit dicens:
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam 2:3)
alterum gloriam redolet.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 9:3)
Numquam vinum redoleas, ne audias illud philosophi:
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 11:5)
Montani quoque venter adest abdomine tardus, et matutino sudans Crispinus amomo quantum vix redolent duo funera, saevior illo Pompeius tenui iugulos aperire susurro, et qui vulturibus servabat viscera Dacis Fuscus marmorea meditatus proelia villa, et cum mortifero prudens Veiento Catullo, qui numquam visae flagrabat amore puellae, grande et conspicuum nostro quoque tempore monstrum, caecus adulator, dirusque a ponte satelles dignus Aricinos qui mendicaret ad axes blandaque devexae iactaret basia raedae.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV47)
nam penitus fluere atque recedere rebus odores significat quod fracta magis redolere videntur omnia, quod contrita, quod igni conlabefacta.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 24:11)
mille verborum est, quid aliud sermo tuus nisi ipsam redolet vetustatem?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, V. 4:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION