라틴어 문장 검색

nam Quintilium Varum sanguine oblitum et paludibus emersum cernere et audire visus est velut vocantem, non tamen obsecutus et manum intendentis reppulisse.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER I, 65장3)
C. Caelio L. Pomponio consulibus Germanicus Caesar a. d. VII.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER II, 41장2)
ac mox per dona et legationes petivisse foedus, proditorem patriae, satellitem Caesaris, haud minus infensis animis exturbandum quam Varum Quintilium interfecerint.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER II, 45장7)
corripueratque Varum Quintilium, divitem et Caesari propinquum, Domitius Afer, Claudiae Pulchrae matris eius condemnator, nullo mirante quod diu egens et parto nuper praemio male usus plura ad flagitia accingeretur.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER IV, 66장2)
'Quintili Vare, legiones redde!
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Augustus, 23장 2:4)
nam sub id fere tempus Quintilius Varus cum tribus legionibus in Germania periit, nemine dubitante quin uictores Germani iuncturi se Pannoniis fuerint, nisi debellatum prius Illyricum esset.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Tiberius, 17장 1:2)
Asander quoque ex Lycia cum pari numero peditum et D equitibus venit.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 7권, 10장 14:1)
mox famulae monstrata seges, quae lampade Phoebes sub decima iuga feta metit saevitque per omnes
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Septimus. 386:1)
D et E se habent ut A et B:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 5:16)
ergo D precedit E in F;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 5:17)
Senatus ille audax, mensis Quintilis die quarto, anno millesimo septingentesimo septuagesimo sexto ab Christo nato, colonias foederatas Americanas, LIBERAS, SUPREMAS, SUISQUE VIRIBUS INNITENTES ESSE decrevit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT QUINTUM.46)
"dic, dic aliquem sodes hic, Quintiliane, colorem."
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI143)
Pronuntiavit Nigidius Apollinem Ianum esse Dianamque Ianam, adposita d littera quae saepe i litterae causa decoris adponitur, reditur redhibetur redintegratur et similia.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IX. 8:1)
Apud maiores nostros Saturnalia die uno finiebantur, qui erat a. d.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, X. 2:1)
Non igitur mirum in hac varietate Romanos quoque olim auctore Romulo annum suum decem habuisse mensibus ordinatum, qui annus incipiebat a Martio et conficiebatur diebus trecentis quattuor, ut sex quidem menses, id est Aprilis Iunius Sextilis September November December, tricenum essent dierum, quattuor vero, Martius Maius Quintilis October, tricenis et singulis expedirentur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION