라틴어 문장 검색

rectius in viris, recurvatum magis in exteriora in feminis, ne partum prohibeat.
(켈수스, 의학에 관하여, 8권, I De positu et figura ossium totius humani corporis. 23:9)
sed, si in priorem prolapsus est, extentum brachium est, neque recurvatur:
(켈수스, 의학에 관하여, 8권, XVI De cubito luxato. 1:4)
si in exteriorem, interioremve, brachium porrectum est, sed paulum in eam partem, a qua os recessit, recurvatum.
(켈수스, 의학에 관하여, 8권, XVI De cubito luxato. 2:1)
frons discolor auro germinat et spatio summas aequantia fagos cornua ramoso surgunt procera metallo.
(클라우디아누스, De Consulatu Stilichonis, Liber Tertius 2:149)
Sed Iulius Atticus praetorto capite et recurvato, ne pastinum 5 effugiat, praedictum semen demersit.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 3권, 18장 1:1)
Nam fragilis est ea parte materia, qua torta et recurvata, cum deponeretur, ceperat vitium;
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 3권, 18장 2:6)
Cum ad scrobis solum radix pervenit, duritia humi coercita recurvatur, et ex se in modum ramorum alias radices emittit.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 5권, 10장 13:3)
Denique quae nobis durata ac spissa videntur, haec magis hamatis inter sese esse necessest et quasi ramosis alte compacta teneri.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 11:15)
et ramosa tamen cum ventis pulsa vacillans aestuat in ramos incumbens arboris arbor, exprimitur validis extritus viribus ignis, emicat inter dum flammai fervidus ardor, mutua dum inter se rami stirpesque teruntur.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 37:3)
etenim ramosa videmus nubila saepe modis multis atque aspera ferri;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 4:4)
quorum indago fideliter deprehendit directam ab oculis aciem per planum contra aspicientibus non pergere ultra centum octoginta stadia, et inde iam recurvari.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 15:2)
unde ait Persius traducit trepidas ramosa in compita mentes.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SEXTVM COMMENTARIVS., commline 13617)
ramosa cornva ut "cornibus arboreis". micon vel eius filius, vel patronus.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA SEPTIMA., commline 301)
Cum primum pavido custos mihi purpura cessit bullaque subcinctis Laribus donata pependit, cum blandi comites totaque impune Subura permisit sparsisse oculos iam candidus umbo, cumque iter ambiguum est et vitae nescius error diducit trepidas ramosa in compita mentes, me tibi supposui.
(페르시우스, 풍자, satire 511)
Ibi dum ramosa mirans laudat cornua Crurumque nimiam tenuitatem vituperat, Venantum subito vocibus conterritus Per campum fugere coepit et cursu levi Canes elusit.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Cervus ad fontem.3)

SEARCH

MENU NAVIGATION