도구

도구

라틴어 문장 검색

Tertio vero super eodem verbo consentaneum videamus, utrum voluntastua vel consilium consentiat possibilitati tuæ vel potentiætuæ, an non.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 213:1)
Et si omnes significationes hujus verbi posse vel potestatis velpotentiæ diligenter inspexeris, tuum posse vel potestas sive possibilitasvel potentia non consonat nec consentaneum est voluntati tuæ velconsilio ita, ut vindictam facere possis tua auctoritate, nisi forte, possetuum vel potentiam commodam superando, fines posse vel potentiæ tuæcum dampno et malo tuo excederes, quod facere minime debes.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 214:2)
Super hoc itaque verbo consentaneum tria breviter notabis, utprimo requiras, qui consentiant tuo proposito, et qui contradicant.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 214:22)
Secundo, utrum propositum tuum rationi sit consentaneum, an non.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 214:23)
Et ista superho verbo consentaneum dicta sufficient.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 214:25)
Bene namque per superiora cognovisti, tuam voluntatem circa vindictam non esse consentaneam rationi nec tuæpossibilitati.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 237:8)
Virtus autem secundum Augustinum est habitus mentis bene constitutæsecundum humanam naturam consentaneam rationi.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 7:1)
Quarum prima inprospiendoest quid in unaquaque re verum sincerumque sit, quid consentaneum quidconsequens, ex quibus quæque gignantur quæ cujusque rei causa sit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 16:3)
Super eo vero quod adjecit consentaneum.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 18:13)
(6) Ulterius etiam hoc videtur de anima rationali, quia dicit Philosophus, quod intellectus noster est cum continuo et tempore.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. I. An fatum sit 7:1)
Similiter igitur erit in intelligentia et anima, quando intelligentia distat et imprimit in animam rationalem, secundum locum distans ab ea. Non enim philosophice dici potest, quod intelligentia veniat inferius, quia secundum Philosophum intelligentia in orbe est et numeratur ad numerum orbium vel ad numerum motuum orbis, et ipse orbis motus, sicut dicit Aristoteles, componitur ex intelligentia movente et circulo caelesti, qui movetur.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. I. An fatum sit 8:13)
(7) Ad hoc quod obicitur de illuminatione intellectus animae rationalis, secundum philosophiam dupliciter respondetur:
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 13:1)
Intelligere autem et contemplari intellectualiter non ex aequo est intelligentiae caelestis et animae rationalis, sed per prius et posterius, quia intellectus intelligentiae est sine continuo et tempore et sine collatione et in ipsa prima rerum veritate, intellectus autem noster est cum continuo et tempore, habens se ad primas rerum veritates sicut oculus vespertilionis ad lucem solis.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 11:2)
homo enim definitur animal vivum, mortale, rationale.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 4장 4:8)
item qua ratione sit distinguendum inter animae partem rationalem et sensitivam;
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 25장 1:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION