라틴어 문장 검색

De guerra vitanda per reconciliationem.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 272:1)
Meum est consilium, ut per reconciliationem etconcordiam vincas discordiam et guerram;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 273:2)
quia ipsiinitium discordiæ fecerunt, nec reconciliationem quærunt.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 274:3)
Si adversarii tui, te velle reconciliationem, crederent, cum magna devotione illam a te postularent.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 275:2)
"Semper ab aliis dissensio incipiat, te autem reconciliatio.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 275:7)
"Nam et Propheta jussit, reconciliationem et pacem non solum ab aliis expectari, sed etiam inquiri et persequi;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 275:8)
quare initium reconciliationis a nobis inciperedebebat.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 296:7)
Recte respondisti, nam sicut cum amicorum nostrorum consilio atque auxilio vindictam facereproposueras, ita in concordia et reconciliatione corum consilium peterenon postponas.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 300:2)
Amici vero hæcaudientes, post multam indagationem et prædictarum rerum diligentemexaminationem, consilium de reconciliatione, concordia et pace faciendalaudaverunt et unanimiter approbaverunt.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 301:3)
Certus equidem eram proque uero obtinebam, Maxime Cl(audi) quique in consilio estis, Sicinium Aemilianum, senem notissimae temeritatis, accusationem mei prius apud te coeptam quam apud se cogitatam penuria criminum solis conuiciis impleturum;
(아풀레이우스, 변명 1:1)
quod tu cum sollertissime animaduertisses et iccirco eum denuo iussisses proprio nomine accusationem delatam sustinere, pollicitus ita facturum ne sic quidem quitus est ut comminus ageret percelli, set iam et aduersum te contumaciter eminus calumniis uelitatur.
(아풀레이우스, 변명 2:5)
igitur et priusquam causa ageretur, facile intellectu cuiuis fuit, qualisnam accusatio futura esset, cuius qui fuerat professor et machinator idem fieri auctor timeret, ac praesertim Sicinius Aemilianus, qui si quippiam ueri in me explorasset, nunquam profecto tam cunctanter hominem extraneum tot tantorumque criminum postulasset, qui auunculi sui testamentum quod uerum sciebat pro falso infamarit, tanta quidem pertinacia, ut, cum Lollius Vrbicus V. C. uerum uideri et ratum esse debere de consilio consularium uirorum pronuntiasset, contra clarissimam uocem iurauerit uecordissimus iste, tamen illud testamentum fictum esse, adeo ut aegre Lollius Vrbicus ab eius pernicie temperarit.
(아풀레이우스, 변명 2:7)
Audisti ergo paulo prius in principio accusationis ita dici:
(아풀레이우스, 변명 4:1)
nisi fallor enim, his ipsis uerbis accusationem mei ingressus est Tannonius Pudens, homo uere ille quidem non disertissimus.
(아풀레이우스, 변명 4:5)
an uos potius calumniosi, qui etiam haec in accusatione, quasi ullum specimen morum sit uersibus ludere?
(아풀레이우스, 변명 10:15)

SEARCH

MENU NAVIGATION