라틴어 문장 검색

more novorum hominum, qui nobilitatem sibi ex antiqua aliqua prosapia, per genealogiarum favores, astruunt et affingunt.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 303:2)
magna cum vanitate et desipientia, inanes similitudines et sympathias rerum describentes atque etiam quandoque affingentes.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 289:5)
Ut enim quinarii subiectam notulam fingant de v, vel denarii, quam descripsimus, id est de x, et alias huiusmodi non natura posuit, sed usus adfinxit.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, De per se constante quantitate, quae in figuris geometricis consideratur; in quo communis ratio omnium magnitudinum. 1:7)
hoc tantum dixerim ultimam esse aduersae fortunae sarcinam quod, dum miseris aliquod crimen affingitur, quae perferunt meruisse creduntur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 4:13)
Gaudetis enim res sese aliter habentes falsis compellare nominibus, quae facile ipsarum rerum redarguuntur effectu;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 2:11)
Ueris falsa redarguit?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VIII 25:1)
multa rumor affingebat, ut paene bellum confectum videretur.
(카이사르, 내란기, 1권 53:2)
Eae res in Galliam Transalpinam celeriter perferuntur. Addunt ipsi et adfingunt rumoribus Galli, quod res poscere videbatur, retineri urbano motu Caesarem neque in tantis dissensionibus ad exercitum venire posse.
(카이사르, 갈리아 전기, 7권, 1장2)
ergo confessionem alicuius quaeri placet cui rerum quoque novarum crimen adfingeretur.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XIV, 62장3)
Titus spectata opulentia donisque regum quaeque alia laetum antiquitatibus Graecorum genus incertae vetustati adfingit, de navigatione primum consuluit.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER II, 4장1)
etiam sparsos de se in curia famosos libellos nec expauit et magna cura redarguit ac ne requisitis quidem auctoribus id modo censuit, cognoscendum posthac de iis, qui libellos aut carmina ad infamiam cuiuspiam sub alieno nomine edant.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Augustus, 55장 1:1)
Hec igitur sepe mecum recogitans, ne de infossi talenti culpa quandoque redarguar, publice utilitati non modo turgescere, quinymo fructificare desidero, et intemptatas ab aliis estendere veritates. 4.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 1:6)
ad quem Cristus, redarguens, conversus dixit:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 9:41)
proinde animi vitium hoc oculis adfingere noli.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 14:4)
Dicere porro hominum causa voluisse parare praeclaram mundi naturam proptereaque adlaudabile opus divom laudare decere aeternumque putare atque inmortale futurum, nec fas esse, deum quod sit ratione vetusta gentibus humanis fundatum perpetuo aevo, sollicitare suis ulla vi ex sedibus umquam nec verbis vexare et ab imo evertere summa, cetera de genere hoc adfingere et addere, Memmi, desiperest.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 5:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION