라틴어 문장 검색

"Ad haec ego insperato lucro diffusus in gaudium et in aureos refulgentes, quos identidem manu mea ventilabam attonitus, Immo inquam Domina, de famulis tuis unum putato, et quotiens operam nostram desiderabis, fideliter impera."
(아풀레이우스, 변신, 2권 21:46)
Et, ut refulsit sol in clipeos aureos et aereos, resplenduerunt montes ab eis et resplenduerunt sicut lampades ignis.
(불가타 성경, 마카베오기 상권, 6장39)
Utque hoc factum est, et tempus transiit, et sol refulsit, qui prius erat in nubilo, accensus est ignis magnus, ita ut omnes mirarentur.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 1장22)
quod ut factum est, flamma accensa est, sed a lumine, quod refulsit ex altari, consumpta est.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 1장32)
13. Et refulsit inter istos cum parte exercitus
(CARMEN IN VICTORIAM PISANORUM49)
Interest etiam, is ipse sine causa subinde rideat, an moestus demissusque sit:
(켈수스, 의학에 관하여, 3권, XVIII De tribus insaniae generibus. 22:2)
mox vera fides numenque refulsit.
(클라우디아누스, Epithalamium de Nuptiis Honorii Augusti 2:151)
sic ducis adspectu cuncti stupuere rebelles, inque uno principes Latiumque et tota refulsit Roma viro.
(클라우디아누스, De Bello Gothico 2:140)
tertia vero nocte tympanorum quidem strepitus desierat audiri, ceterum ex tota petra faces refulgebant, quas accenderant barbari, ut tutior esset ipsis fuga obscura nocte per invia saxa cursuris.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 8권, 11장 25:1)
prodidit et piceo comitem miserata refulsit Luna polo;
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Tertius. 209:1)
celsis procul ipsa refulget cornibus ac summa palearia sustinet unda.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quartus. 424:1)
quod tam lugubre refulsit sidus?
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C Valeri Flacci Argonautiocon Liber Octavus. 63:2)
hic, qualis flatu placidum mare matutino horrificans Zephyrus proclivas incitat undas aurora exoriente vagi sub limina solis, quae tarde primum clementi flamine pulsae procedunt, leviterque sonant plangore cachinni, post vento crescente magis magis increbescunt purpureaque procul nantes ab luce refulgent, sic tum vestibuli linquentes regia tecta ad se quisque vago passim pede discedebant.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 64 10:2)
lumine quin ipso mutatur propterea quod recta aut obliqua percussus luce refulget;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 17:3)
Restitit Aeneas claraque in luce refulsit Os humerosque deo similis.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, IV. 11:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION