라틴어 문장 검색

Mox reducta cuspide uterum notavit, fata sed tardant manus, ictusque resilit et dolis addit fidem.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 89:11)
Quin etiam cum in illud subterraneum demitteretur, haesissetque descendenti stola, vertit se ac recollegit, cumque ei manum carnifex daret, aversata est et resiluit foedumque contactum quasi plane a casto puroque corpore novissima sanctitate reiecit omnibusque numeris pudoris πολλη`ν πρόνοιαν ἔσχεν εὐσχήμων πεσεῖν.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 11 9:1)
femina cornipedi semper adhinnit equo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:187)
veste deus lusus fallentes lumina vestes non amat et nudos ad sua sacra vocat, adde peregrinis causas, mea Musa, Latinas, inque suo noster pulvere currat equus, cornipedi Fauno caesa de more capella venit ad exiguas turba vocata dapes, dumque sacerdotes veribus transuta salignis exta parant, medias sole tenente vias, Romulus et frater pastoralisque iuventus solibus et campo corpora nuda dabant;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 2권227)
At Libys obstantes dum vult obvertere remos, in spatium resilire manus breve vidit et illas iam non esse manus, iam pinnas posse vocari.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 58:64)
iuvat esse sub undis et modo tota cava submergere membra palude, nunc proferre caput, summo modo gurgite nare, saepe super ripam stagni consistere, saepe in gelidos resilire lacus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 27:28)
Non secus haec resilit, quam tecti a culmine grando, aut siquis parvo feriat cava tympana saxo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 49:8)
sic ait, et stridens sequitur convicia pinus per teneros crispata notos, et certa sub ipsum defertur stomachum rectoque inliditur ictu, sed resilit duro loricae excussa repulsu.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 130)
talia vociferans rapidum calcaribus urget cornipedem laxisque volat temeraria frenis, hostem humilem cupiens inpulsu umbonis equini sternere deiectamque supercalcare ruinam, sed cadit in foveam praeceps, quam callida forte Fraus interciso subfoderat aequore furtim, Fraus detestandis vitiorum e pestibus una, fallendi versuta opifex, quae praescia belli planitiem scrobibus vitiaverat insidiosis hostili de parte latens, ut fossa ruentes exciperet cuneos atque agmina mersa voraret;
(프루덴티우스, Psychomachia, section 166)
quanquam et in fine interim cadit, ut cito tamen redeat, et nonnunquam resilit vel negantibus nobis vel admirantibus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 253:3)
quidam et resiliunt, quod est plane ridiculum.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 274:5)
ideoque instandum iis quae placere intellexeris, resiliendum ab iis quae non recipientur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 222:2)
Itaque quantum possumus, ab illa resiliamus;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 10, letter 82 6:1)
Audiat licet, quem modum servare in sacrificiis debeat, quam procul resilire a molestis superstitionibus, numquam satis profectum erit, nisi qualem debet deum mente conceperit, omnia habentem, omnia tribuentem, beneficum gratis.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 95 48:1)
Resiluit aliquantum, ita tamen ut liberate adhuc spatium sit, si quis cum ipso, ut ita dicam, die surgat.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 122 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION